In het Evangelie gaat het om barmhartigheid, gerechtigheid en opstanding. Als het om de kwestie-Israël/Palestina gaat horen we daarover weinig van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN). Ongetwijfeld gebeurt het binnenkamers en langs diplomatieke weg hier en daar. Vanwaar de schroom van de PKN om zich uit te spreken?

‘Blaming the Victim.’ Elsevier-columnist Afshin Ellian is er een meester in. In zijn column over de recente crisis in Oost-Jeruzalem scoort hij opnieuw een tien op de Schaal van Netanyahu. Het is allemaal de schuld van de Palestijnse terroristen.

Voormalig premier Dries van Agt spreekt in een open brief de redactie van het NOS Journaal aan op een recente reportage over Gaza, die hij bestempelt als ‘onthutsende desinformatie’.

Tegen de achtergrond van de Israëlische bezetting van Oost-Jeruzalem en de toenemende Israëlische schendingen van bestaande afspraken over het beheer van de Haram al-Sharif (Tempelberg), stuitten Israëls ‘veiligheidsmaatregelen’ de afgelopen dagen op massaal Palestijns verzet. Het protest wordt niet geleid door politieke partijen, maar komt van een eensgezinde Palestijnse ‘straat’.

De Gaza-crisis heeft na tien jaar een schrikbarend dieptepunt bereikt. Een beschamend dieptepunt ook, want de wereld blijft passief toekijken hoe de Palestijnen lijden. Zij zijn tenslotte geen joden.

Met intimidatie, valse beschuldigen en bedreigingen probeert Israël de mensenrechtenorganisatie Al-Haq monddood te maken. Directeur Shawan Jabarin is vastbesloten door te gaan met het ter verantwoording roepen van Israël voor de schending van de rechten van Palestijnen.

Opnieuw betitelt de SGP het verzet van de Palestijnse BDS-beweging tegen Israëls onderdrukkings- en koloniseringspolitiek als ‘antisemitisme’. Met haar opstelling ondergraaft de partij niet alleen de internationale rechtsorde, maar ook de bestrijding van antisemitisme. Waar blijft het weerwoord uit de Kamer?

Na vijftig jaar bezetting en met een onberekenbare Amerikaanse president op het toneel, is het aan Parijs, Berlijn en Brussel om resoluut het voortouw te nemen. Europa moet aan de bak.

Onverschilligheid en vooringenomendheid kenmerken de Nederlandse houding ten opzichte van Israël en de Palestijnen. Daarbij speelt onze publieke omroep een toonaangevende rol. Hoogste tijd dat de redacties zich bezinnen op hun standpunt.

Het Israëlische Bureau voor Toerisme voert in Nederland een reclame­campagne die de misleidende indruk wekt dat Oost-Jeruzalem Israëlisch grond­gebied is. Nederlandse media en reis­organisaties werken er schaamte­loos aan mee. ‘Palestina? Nooit van gehoord.’

De Israëliër Ronnie Barkan speelt al jaren een vooraanstaande rol in het verzet tegen de systematische onderdrukking en discriminatie van de Palestijnen. Vanuit zijn huidige woonplaats Berlijn roept hij op tot druk op Israël door middel van boycots, desinvesteringen en sancties (BDS).

Een van de redenen om het visum van NRC-journalist Derk Walters niet te verlengen was, volgens een verslag in Trouw, het verwijt van de Israëlische autoriteiten dat hij in een artikel een ‘vijandig en partijdig’ beeld van de stad Hebron zou hebben gegeven. Klopt dat beeld dan niet?

De agressieve politiek van Israël en de onwil van de internationale gemeenschap om het internationaal recht te handhaven, maken de situatie van de Palestijnen uitzichtlozer dan ooit. Dat stelt Jan Keulen, directeur van The Rights Forum. Zijn organisatie wil een leidende rol spelen in het mobiliseren van maatschappelijke tegendruk.

Daags voordat premier Netanyahu de bezoekende Duitse minister van Buitenlandse Zaken Sigmar Gabriel schoffeerde door hem niet te willen ontvangen, vond in Jeruzalem de jaarlijkse Holocaust herdenking plaats. Welke lessen zijn te trekken uit het drama van de Tweede Wereldoorlog, toen zes miljoen joden door de nazi’s werden vermoord?

Dries van Agt: "Met dit halfslachtige gedoogbeleid van Israëls bezetting en kolonisatie kan en wil ik mij niet langer verzoenen. Ik heb daarom besloten om bij de aanstaande Tweede Kamerverkiezingen niet op het CDA te stemmen."