De SP heeft zich, met name in de persoon van buitenlandwoordvoerder Sadet Karabulut, krachtig ingezet voor handhaving van het internationaal recht en de mensenrechten in Palestina/Israël, en zich even krachtig gekeerd tegen de Israëlische bezetting en kolonisering van Palestijns gebied en het daarmee gepaard gaande onrecht. Karabulut vertolkte op deze punten een voorhoederol, waarbij zij zich in haar verzet tegen de Israëlische overheersing steevast gesteund wist door de Partij voor de Dieren en DENK.
Karabulut was buitengewoon actief op het dossier-Palestina/Israël. Zij diende zeven van de 26 ‘anti-bezettingsmoties’ in. Twee daarvan werden aangenomen: één over de rechten van minderjarige Palestijnse gevangenen, en één over concrete maatregelen tegen Israël ingeval het zou overgaan tot formele inlijving (‘annexatie’) van bezet Palestijns gebied. Daarnaast stelde Karabulut circa dertig maal Kamervragen over Israël/Palestina.
De SP-fractie stemde tegen alle moties die wij als ‘pro-bezetting’ kwalificeren, en steunde alle ‘anti-bezettingsmoties’. In moties en debatten pleitte Karabulut voor erkenning van de staat Palestina, en onderscheidde zij zich door het continu agenderen van het Israëlische geweld tegen ongewapende demonstranten tijdens de Grote Mars van Terugkeer-demonstraties in de Gazastrook. Ook de Israëlische sloop van Palestijnse woningen en infrastructuur in bezet gebied kreeg consequent kritiek.
De SP verzette zich sterk tegen vormen van militaire samenwerking tussen Nederland en Israël, en bepleitte een verbod op de import van producten uit Israëls illegale nederzettingen. De fractie steunde de motie van DENK die opriep tot opschorting van het EU-Israël Associatieverdrag indien Israël het internationaal recht zou blijven schenden. Ook steunde de partij het onderzoek van het Internationaal Strafhof naar oorlogsmisdaden in bezet Palestijns gebied.
De SP spreekt zich in het verkiezingsprogramma niet specifiek uit over Palestina/Israël, maar schrijft het volgende over mensenrechten:
De bescherming van de mensenrechten moet het uitgangspunt zijn in ons buitenlandbeleid en tevens een kernpunt vormen van de handelsverdragen die we sluiten. Daarbij zetten we ons in voor activisten en organisaties die door hun strijd voor de mensenrechten in de problemen komen en volkeren en groepen die elders in de wereld worden uitgebuit en onderdrukt.