Waakhond voor een rechtvaardig kabinetsbeleidDe SP-opstelling ten aanzien van Israël-Palestina is activistisch en gegrond in het internationaal recht. Met veel kritische Kamervragen, moties en vasthoudende inbreng tijdens debatten heeft de SP vanuit de oppositiebanken een rechtvaardiger en assertiever kabinetsbeleid willen bevorderen. Daarbij kon zij terugvallen op de ervaring en dossierkennis van buitenlandwoordvoerder Harry van Bommel.
Na de verkiezingen op 15 maart 2017 keerde Harry van Bommel niet als Kamerlid terug. De nieuwe buitenlandwoordvoerder is Sadet Karabulut. Zal zij met evenveel daadkracht bewaken dat Nederland schendingen van het internationaal recht bestrijdt en niet gedoogt?
Met Van Bommel als woordvoerder was de SP zeer actief. Hij besteedde veel aandacht aan schendingen van het internationaal recht. De SP wijst de intensivering van de samenwerking met Israël af en pleit consequent voor meer druk op de Israëlische regering, zodat de uitbreiding van nederzettingen stopt en de tweestatenoplossing een realiteit wordt.
Met GroenLinks diende de SP in januari 2017 een motie in voor de opschorting van het EU-Israël Associatieakkoord. In november 2016 diende ze met D66 en DENK een motie in voor de erkenning van de staat Palestina. De SP steunt niet alleen een correcte etikettering van producten uit nederzettingen, maar is voor een algeheel verbod van de import van deze bittere vruchten van de bezetting.
De SP heeft tijdens Rutte-II 32 keer Kamervragen over Israël-Palestina gesteld − na de PVV het hoogste aantal. Daarbij was de partij 29 keer eerste indiener en tekende ze drie keer mee met Kamervragen van PvdA, D66 en GroenLinks. De vragen hadden veelal betrekking op uitbreiding van de nederzettingen, economische banden van Nederlandse bedrijven met nederzettingen, en schendingen van de mensenrechten en het oorlogsrecht.
Overzicht van alle Kamervragen van de SP tijdens Rutte-II
Partijen dienen moties in om het kabinetsbeleid te beïnvloeden. Tijdens Rutte-II heeft de SP negen moties over Israël-Palestina ingediend, waarvan acht als eerste indiener. De moties drongen vaak aan op maatregelen tegen het nederzettingenbeleid, zoals het onthouden van alle financiële en economische steun aan de nederzettingen. In november 2016 en februari 2017 diende de SP twee belangrijke moties in: voor erkenning van de staat Palestina en voor opschorting van het EU-Israël Associatieakkoord tot het moment dat Israël de uitbreiding van de nederzettingen bevriest. Beide moties werden nipt verworpen.
In de periode-Rutte II hebben we 55 moties geregistreerd die, op grond van hun oproep aan de regering, als vóór of tegen de Israëlische bezetting te classificeren zijn. Voor de moties ‘pro-bezetting’ (31 stuks) geldt in algemene zin: die bevorderen beleid dat de bestaande situatie van ongelijkheid en rechteloosheid bestendigt en de bezetting en nederzettingen ten goede komt. Voor de moties ‘anti-bezetting’ (24 stuks) geldt: die willen de status quo van ongelijkheid en rechteloosheid juist doorbreken en voorzien in maatregelen tegen de bezetting en nederzettingen.
Alle partijen stemmen over de ingediende moties. Voor de 55 moties hebben we het stemgedrag per partij geregistreerd. De SP zit in het anti-bezettingsblok in de Tweede Kamer: zij heeft alle 24 anti-bezettingsmoties gesteund en geen enkele van de 31 pro-bezettingsmoties.
Meer informatie over Kamervragen, moties en zetelverdeling
Het verkiezingsprogramma van de SP bevat een krachtig standpunt over de kwestie-Palestina/Israël:
De Palestijnse bevolking heeft recht op een eigen staat met erkende en veilige grenzen, net zo goed als Israël. Nederland erkent de onafhankelijke Palestijnse staat en wijst het bouwen van Israëlische nederzettingen in Palestijnse gebieden af. We wijzen import uit, export naar en directe en indirecte financiële banden met de illegale Israëlische nederzettingen af. Nederland en de EU moeten initiatieven nemen die leiden tot vredesbesprekingen en de uitvoering van de resoluties van de Veiligheidsraad en de VN hierover.
Het SP-programma refereert kort en krachtig aan de internationale rechtsorde: ‘Nederland geeft prioriteit aan de grondwettelijke plicht tot het bevo