Deze week staat in Den Haag en Europa de beruchte ‘IHRA-definitie van antisemitisme’ op de politieke agenda. De door de Israël-lobby gepushte definitie heeft minder te maken met de bescherming van joden dan met de verdediging van Israëls politiek van bezetting, kolonisering en overheersing.

CDA en VVD in Amsterdam willen paal en perk stellen aan wat zij ‘anti-Israël-demonstraties’ op de Dam noemen. Met een uit een raptekst geknipt couplet hopen ze burgemeester Halsema te overtuigen dat daar ‘terreurverheerlijking’ plaatsvindt. Hun poging de vrijheid van meningsuiting te beknotten draagt de signatuur van de Israël-lobby.

Het oproepen van winkelend publiek om geen Israëlische producten te kopen wordt beschermd door de vrijheid van demonstratie. Dat stelt burgemeester Halsema van Amsterdam in antwoord op een oproep van de Joodse Gemeente Amsterdam om zulke acties als ‘antisemitisch’ te verbieden.

Steeds meer Spaanse steden nemen stelling tegen Israëls gewelddadige optreden tegen Palestijnse demonstranten en roepen de regering in Madrid op tot maatregelen. Valencia sluit voorlopig de rij. Een voorbeeld voor Nederlandse steden?

Volgens Elma Drayer houden DENK en BIJ1 zich ‘blind voor overduidelijke tekenen van Jodenhaat’. Wie naar de partijen zelf luistert komt tot een andere conclusie.

Met het aannemen van het Joods Akkoord nemen politieke partijen in Amsterdam niet alleen duidelijk stelling tegen antisemitisme, maar scheppen zij ook ruimte voor het stigmatiseren van Israël-critici als jodenhaters.