De Palestijnse voetbalbond eist bij het Hof van Arbitrage voor Sport dat de FIFA zich uitspreekt over zes Israëlische kolonistenclubs die hun wedstrijden afwerken op Palestijns grondgebied. Halen de Palestijnen hun gelijk, dan krijgt de FIFA haast met een uitspraak die vijf jaar lang opzichtig vermeden is.
De Palestijnse voetbalbond (PFA) gaat in beroep bij het Hof van Arbitrage voor Sport (CAS) om een FIFA-oordeel af te dwingen over zes Israëlische voetbalclubs die onder auspiciën van de Israëlische voetbalbond (IFA) hun wedstrijden afwerken op door Israël bezet Palestijns grondgebied. Dat is in strijd met zowel het internationaal recht als met de FIFA-reglementen. De Palestijnse PFA eist daarom dat de FIFA de Israëlische bond tot de orde roept, en anders schorst als lid. Dat besluit wordt door de FIFA al vijf jaar voor zich uitgeschoven.
Vorige maand agendeerden de Palestijnen de kwestie opnieuw tijdens het jaarlijkse FIFA-congres. Dat leidde tot een ongekend Israëlisch propaganda-offensief en uiteindelijk tot een wilde interventie van FIFA-topman Gianni Infantino. Die onderbrak de beraadslagingen van het congres over een motie waarin de Palestijnen na vijf jaar loze beloften hun in de FIFA-statuten vastgelegde rechten opeisten, en verving die door een eigen motie.
Infantino bepleitte daarin dat een oordeel over de kwestie eigenlijk niet tot de competenties van het congres behoort; dat een FIFA-onderzoek waaraan twee jaar is gewerkt bij nader inzien toch nog niet af is; en dat na vijf jaar nadenken ‘tijd nodig is om de situatie te evalueren’. Hij kondigde aan dat de FIFA daar tot ‘uiterlijk eind maart 2018’ voor nodig denkt te hebben, maar er met een beetje geluk in oktober 2017 al uit is.
De Palestijnse bond neemt geen genoegen meer met uitstel en gaat in beroep bij het CAS. De PFA eist van de FIFA een onmiddellijke stemming over de zes Israëlische clubs. Het CAS zal moeten beoordelen of de Palestijnen op grond van hun FIFA-lidmaatschap dezelfde rechten hebben als alle andere bonden volgens datzelfde lidmaatschap. Zo ja, dan dient de FIFA onverwijld in te grijpen tegen de zes Israëlische clubs en de Israëlische voetbalbond.
Israël stelt dat de Palestijnse bond zich niet op de FIFA-reglementen kan beroepen omdat Palestina ‘geen vastgestelde grenzen heeft’. De FIFA kreeg van de Israëli’s zelfs het bizarre verwijt ‘terriroriale grenzen vast te willen stellen’ door de Palestijnen als rechthebbend lid te erkennen. Pikant is dat volgens dezelfde redenering ook Israël zijn FIFA-lidmaatschap zou verliezen.
De Israëlische argumentatie maakt van een sportief-bestuurlijke afweging een politieke kwestie. FIFA-baas Infantino ging er in mei voor door de knieën. Het CAS – een onafhankelijk tribunaal – zal naar verwachting niet meegaan met de Israëlische Spielerei en zich waar nodig spiegelen aan het internationaal recht – in het bijzonder aan de in december 2016 door de VN-Veiligheidsraad aangenomen resolutie 2334. In die resolutie wordt ten overvloede bepaald dat de aanwezigheid van Israëlische kolonisten op Palestijne bodem illegaal is; dat geldt ook voor de zes kolonistenclubs.
Mocht het CAS de Palestijnse bond gelijk geven, dan krijgt de FIFA haast met een uitspraak die vijf jaar lang opzichtig vermeden is. Die uitspraak hoort overigens vast te staan: de FIFA kan de Palestijnen op geen enkele valide grond hun rechten onthouden; sancties tegen de Israëlische bond en clubs zijn onafwendbaar. De vraag is vooral hoelang maatregelen nog op zich laten wachten.
Ik koester een diepgewortelde hoop op vrede in het midden-oosten met gerechtigheid als basis.
Doekle Terpstra
Bestuurder
