Martijn de RooiOok ChristenUnie en SGP hebben antisemitische opvattingen

Bij alle ophef over antisemitisme binnen Forum voor Democratie valt de uitzonderlijke coulance voor antisemitische opvattingen binnen andere politieke partijen op. Ik doel met name op de ChristenUnie en SGP, waar het antisemitisme al veel langer zichtbaar is dan binnen Forum.

Beide partijen staan bekend om hun onvoorwaardelijke steun voor de koloniale Palestinapolitiek van de Israëlische regering. In feite zijn zij belangenbehartigers van die politiek, die gepaard gaat met oorlogsmisdaden, mensenrechtenschendingen en schendingen van bindende resoluties van de VN-Veiligheidsraad.

Alsof dat niet erg genoeg is, verkopen zij die misdaden en schendingen als ‘joods’. Niet Israël is volgens hen de motor achter de bezetting en kolonisering van Palestijns land, maar ‘het joodse volk’. Dat heeft een exclusief ‘joods recht’ op het gebied, zelfs een godgegeven recht op een ‘beloofd land’. De voortgaande diefstal en kolonisering van Palestijns land stellen zij voor als de ‘terugkeer van het joodse volk’. In het schitterende licht van de joodse ‘uitverkorenheid’ verbleken de rechten van de niet-joodse Palestijnen.

Klassiek antisemitisme

Het koloniseren van land onder de banier van een heilig boek is het toppunt van religieus extremisme. En de bewering dat dit uit naam van ‘het joodse volk’ gebeurt is niet alleen antisemitisch volgens de door beide partijen gepromote ‘IHRA-definitie van antisemitisme’, het is een klassieker in het genre. Het beeld van ‘de joden’ als drijvende kracht achter zaken die het daglicht niet kunnen verdragen heeft diepe historische wortels.

Er bestaat geen exclusief ‘joods recht’ op Oost-Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever. Er bestaat ook geen ‘joods volk’ dat zo’n recht claimt of het een goed idee vindt het gebied met geweld in te nemen. Integendeel, voor veel joden vloeken zulke claims en praktijken met wat zij bij uitstek als joodse waarden beschouwen: menselijkheid, rechtvaardigheid, vrede.

Veel joden bezien Israëls grove schendingen van het internationaal recht en de universele mensenrechten met afgrijzen. Tegen de achtergrond van de Holocaust verafschuwen zij het recht van de sterkste. Zij hechten juist sterk aan de internationale rechtsorde, het met pijn en moeite opgebouwde systeem van bescherming dat herhaling van de verschrikkingen van de wereldoorlogen moet voorkomen. Ik ben een van hen.

De suggestie dat ik vanwege mijn joodse afkomst medeverantwoordelijk ben voor onderdrukking en oorlogsmisdaden is weerzinwekkend en gevaarlijk. Binnen de fundamentalistische christelijke hardcore telt echter alleen het eigen zielenheil. De bouw van illegale ‘joodse nederzettingen’ in bezet Palestijns gebied is de vervulling van een goddelijke profetie – wat de consequenties voor het joodse volk zijn doet er niet toe.

Het is regel 1 bij de bestrijding van antisemitisme: vereenzelvig de staat Israël niet met de joodse gemeenschap. En er is nog een regel, speciaal voor politieke partijen die zich ongevraagd opwerpen als belangenbehartiger en spreekbuis van de joodse gemeenschap: bemoei je met je eigen zaken.

Olifant in de Kamer

Nu het Forum voor Democratie onder het gewicht van racisme en antisemitisme is geïmplodeerd, wordt de vraag gesteld hoe het toch mogelijk is dat het beest niet eerder in de bek is gekeken en is bestreden. Diezelfde vraag geldt voor het antisemitisme van ChristenUnie en SGP.

Het is schrijnend dat de Haagse politiek, die de bestrijding van antisemitisme hoog in het vaandel zegt te voeren, deze olifant in de Kamer tolereert en zodoende legitimiteit verschaft. En bovendien gedoogt dat beide partijen uit naam van het ‘joodse volk’ de middelvinger opsteken naar de internationale rechtsorde, en daarmee naar de Grondwet en hun eed daarop. Dat alles nota bene in het politieke hart van de mondiale ‘Hoofdstad van Vrede en Recht’.

Ik doe een dringend beroep op bewindslieden en parlementariërs: neem antisemitisme en de bestrijding ervan serieus en handel ernaar. Bescherm de joodse gemeenschap en de internationale rechtsorde niet in woorden, maar in daden. Voor een ideologie die de joodse gemeenschap oorlogsmisdaden in de schoenen schuift mag in de politiek geen plaats zijn.