Op zaterdag 13 augustus vond in Utrecht een protest plaats tegen Israëls recente aanval op Gaza. Namens een deel van de Joodse gemeenschap sprak Jaap Hamburger, die hard uithaalde naar het zionisme als ideologie achter Israëls misdaden tegen de Palestijnen. Hieronder zijn vlammende betoog.
In Utrecht bezochten zo’n tweehonderd personen een protestbijeenkomst tegen het driedaagse Israëlische offensief tegen de Gazastrook. Tijdens het offensief kwamen 49 Palestijnen om het leven, onder wie 17 kinderen. Een van de zeven sprekers op de bijeenkomst was Jaap Hamburger, voorzitter van Een Ander Joods Geluid.
Alvorens zijn toespraak te beginnen nam Hamburger stelling tegen het cliché dat de Gazastrook ‘de grootste openluchtgevangenis ter wereld’ zou zijn. Volgens hem is eerder sprake van een concentratiekamp:
In een rechtsstaat zijn gevangenen veroordeeld tot straf door een onafhankelijke rechter, nadat de aanklacht bewezen is verklaard en de relevante bepalingen uit de Strafwet zijn toegepast. In een rechtsstaat is de rechtspraak openbaar en wordt de gevangene bijgestaan door een advocaat. In een rechtsstaat heeft de gevangenisstraf een bepaalde duur en in een gevangenis heerst een regime, geen willekeur.
Dat alles geldt niet voor de bevolking van Gaza. Zij is veroordeeld buiten alle wetten om, door een rechter die ook aanklager en uitvoerder van de straf is. Er zijn geen regels of wetten gevolgd, er is geen advocaat aan te pas gekomen, er is geen uitzicht op vrijlating. Willekeur bepaalt het lot van de bevolking. Gaza heeft daarom meer van een concentratiekamp dan van een gevangenis.
Aansluitend hield Hamburger zijn geplande toespraak.
Dames en heren, mijn naam is Jaap Hamburger, ik spreek namens Een Ander Joods Geluid. Dat is de naam van de Nederlandse organisatie waarvan ik voorzitter mag zijn, maar veel belangrijker dan dat: het is de aanduiding van een Geluid dat niet alleen in Nederland, maar overàl is aan te treffen: in bijna alle Europese landen, in Engeland, in Amerika, in Canada, in Zuid-Afrika, en ja, ook in Israël, ook daar is een ander Joods geluid aanwezig. Overal waar Joden wonen is het te horen: het Geluid van Joden die geen zionist willen zijn.
Ooit, aan het einde van de 19e eeuw, was het zionisme een lofwaardige emancipatie- en bevrijdingsbeweging voor Midden- en Oost-Europese en Russische Joden. Het streed, vaak onder de banier van het socialisme, voor gelijkheid van allen voor de wet, voor gelijke burgerrechten.
Die erfenis heeft het zionisme verloochend toen het door de Joodse immigranten meegenomen werd naar Palestina. Eenmaal daar aan land gegaan, is het van lieverlee geïnfiltreerd en geïnjecteerd met een dosis religie. Gemengd met het chauvinisme dat in Israël uit diverse bronnen vloeit, waaronder dat van de Amerikaanse en Russische immigranten, is het vandaag de dag verworden tot de beweging van mateloze – ik herhaal dat woord: mateloze – arrogantie, zelfrechtvaardiging, onderdrukking, landroof en verdrijving.
Daar staan we nu: het hedendaags zionisme regeert Palestina tussen de river en de sea. Let wel, ook Gaza valt onder dat gebied, ook Gaza is naar internationaal recht bezet gebied!
En wat behelst dat hedendaags zionisme in de praktijk? De verleiding is groot beladen begrippen uit de geschiedenis in herinnering te roepen: Blut, Boden, Lebensraum en ja, ook Übermensch en Untermensch. Want als Israëli mag ik wat jij als Palestijn niet mag. Ik maak hier de dienst uit, dat recht heb ik mijzelf gegeven, op de punt van het geweer. Als jij daartegen protesteert, dan ben jij een antisemiet; en als jij je daartegen verzet, dan ben je een terrorist.
Jij Palestijn, jij zult weten dat wij hier de baas zijn, wij volgen en bespioneren jou dag en nacht, tot achter je voordeur, wij arresteren jou waar en wanneer wij willen, houden jou gevangen zolang ons goeddunkt, een fatsoenlijke rechtsgang bieden wij jou niet. Wij martelen jou, wij bombarderen jou en je volk, bij voorkeur als je in Gaza woont, dan hebben wij iets om over op te scheppen en te juichen. Wij doen gewoon altijd en overal wat ons goeddunkt, en een reden verzinnen we er later wel bij, of zelfs dat niet. Want eigenlijk hebben wij altijd al een geldige reden: jij valt ons aan en wij verdedigen ons.
En als jij daar, ja jij, van dat andere Joodse geluid, het daar niet mee eens bent, waar jij ook woont, jij bent erger dan een antisemiet. Jij bent een verrader, een linkse verrader van je eigen volk.
Dat is het wereldbeeld van degenen die zich daar ‘zionist’ durven te noemen, degenen die vergeten zijn of nooit geweten hebben dat het zionisme ooit gelijkheid preekte. Dat is het echte verraad, dat van de Joods-zionistische diehards, die in ons land vertegenwoordigd worden door het Centrum voor Informatie en Documentatie Israël (CIDI) en zijn directeur Hanna Luden, door het Nieuw Israëlietisch Weekblad (NIW) en zijn hoofdredacteur Esther Voet, en door een handvol al te luidruchtige lieden op Twitter, maar ook door de zionisten van gristelijk rechts.
Want je hoeft geen Jood te zijn om zionist te wezen. Van der Staay en Segers en ook Wilders bewijzen het elke dag. Zo hoef je gelukkig ook geen Jood te zijn om anti-zionist te wezen, jullie bewijzen het.
En dit, dames en heren, dit is de boodschap van het andere Joodse geluid voor al die zionistische mee- en mooipraters, de Ludens, de schare NIW-lezers, de van der Staayen en de Segers-getrouwen, de Wildersvolgers, voor Verdoner, de Nationaal Coördinator Antisemitisme Bestrijding die maar niet begrijpen kan dat afkeer van de Israëlische apartheid juist het tegendeel van antisemitisme is. Dit is ook de boodschap voor de zwijgers en de wegkijkers, de Hoekstra’s en de Rutte’s – dit is mijn boodschap, dit is uw boodschap:
FREE, FREE, PALESTINE, FREE, FREE, FROM THE RIVER TO THE SEA, NOW AND TILL ETERNITY! FREE, FREE!
Een versie van deze toespraak werd gepubliceerd op Joop.nl.
