Een groepje Israëli’s is uitgenodigd voor een kop thee door Palestijnen in Gaza. Probleem: ze kunnen elkaar niet ontmoeten. Dus drinken ze de thee afzonderlijk, een kilometer van elkaar verwijderd, communicerend per telefoon.
Een bizarre tea party is het, bij het hek en de aarden wallen waarmee Israël Gaza heeft afgesloten. Aan de ene kant zes Israëli’s, met porseleinen servies op een picknickkleed dat ze op een lage heuvel hebben uitgespreid. Pakweg een kilometer verderop, aan de andere kant van het hek, een groepje Palestijnen bij een theestal, drinkend uit kartonnen bekertjes. Ze communiceren per telefoon.
De Israëli’s maken deel uit van Return, een internationale beweging die zich sterk maakt voor het Palestijnse recht van terugkeer. De beweging noemt zich ‘antizionistisch’ en streeft naar gelijkheid tussen Israëli’s en Palestijnen. De zes zijn solidair met de demonstraties die onder de noemer ‘Grote Mars van Terugkeer’ wekelijks in Gaza worden georganiseerd. De Palestijnse jongeman die aan de overzijde van het hek het woord voert is een van de organisatoren van de demonstraties. Hij heeft de Israëli’s uitgenodigd.
Genietend van hun thee zien de Israëli’s zo’n demonstratie plaatsvinden. Duizenden Palestijnen zijn op de been, schrijft Dalit Baum, een van de zes, in een artikel. Ze worden omringd door zwarte rookwolken van brandende autobanden, waartegen de witte lichtsporen van de Israëlische traangasgranaten fel afsteken. ‘We dronken onze thee waardig, met kleine slokjes, toekijkend hoe ons leger op de opgesloten demonstranten schoot.’ Twee Palestijnse jongens, van 16 en 17, worden die dag doodgeschoten.
Luid gejuich klinkt als de demonstranten een Israëlische drone neerhalen. De Israëli’s juichen mee, maar als de wind draait krijgen ook zij een portie traangas te verwerken.
De tea and tear gas party komt ten einde als de zes een paar grote Palestijnse vlaggen tevoorschijn halen en die boven hun hoofden laten wapperen. Binnen drie minuten staan er Israëlische militairen voor hun neus. Van solidariteit met de Palestijnen blijkt het leger niet gediend. ‘Ons werd uitgeleide gedaan’, eindigt Baum in stijl.
