Kort nadat het stadsbestuur van München de BDS-beweging als ‘antisemitisch’ belasterde, doet burgemeester Uwe Becker van Frankfurt er nog een schepje bovenop. Hij vergelijkt de beweging met het nazi-bewind en komt met een voorstel om alles wat naar BDS zweemt uit te sluiten van gemeentelijke subsidies en faciliteiten. In beide steden worden de vrijheid van vergadering en meningsuiting openlijk aangevallen.
Duitsland moet zich zorgen maken. Na het stadsbestuur van München wil nu burgemeester Uwe Becker van Frankfurt de fundamentele burgerlijke vrijheden beknotten van mensen met ongewenste politieke opvattingen. De mensen in kwestie hebben gemeen dat ze solidair zijn met de beweging die Israël door middel van boycots, desinvesteringen en sancties (BDS) wil dwingen de rechten van de Palestijnen te respecteren. Becker komt met een voorstel waarin de gemeente geen ruimten voor bijeenkomsten en manifestaties meer beschikbaar stelt aan ‘verenigingen en organisaties die direct of indirect de activiteiten van BDS steunen’. Ook particuliere verhuurders worden opgeroepen die verenigingen en organisaties te boycotten. Bovendien wil Becker ze uitsluiten van gemeentelijke subsidies.
Stadsbesturen die groeperingen met legitieme standpunten en doelstellingen boycotten en het spreken onmogelijk proberen te maken – dat kan een democratie niet verdragen. De steden gaan met hun beleid lijnrecht in tegen de EU, die pleidooien voor BDS-maatregelen en bijeenkomsten rond het thema expliciet onder de vrijheid van meningsuiting en vergadering schaart. In München, Frankfurt en Bonn werden eerder al zaalverhuurders onder druk gezet om ‘BDS-bijeenkomsten’ af te blazen. In Frankfurt ontving een zaaleigenaar die een conferentie rond het thema ‘Vijftig jaar bezetting’ onderdak bood tweehonderd e-mails – met name uit de Verenigde Staten en Canada – waarin hij bedreigd en voor ‘nazi’ uitgemaakt werd; de man zag zich gedwongen de conferentie te annuleren. In München ging de gemeente zelf over tot het verbieden van een ‘BDS-bijeenkomst’.
Zorgen maken moeten de Duitsers zich ook om de lastercampagnes die de boycotmaatregelen begeleiden. De coalitie van CDU en SPD in München brandmerkt de BDS-beweging als ‘antisemitisch’, een – helemaal in Duitsland – ongehoorde aantijging. Ook de tekst van burgemeester Becker leest als een lange aanklacht tegen de ‘ten diepste antisemitische BDS-beweging’. Maar Becker gaat nog een stap verder: hij legt een link met het nazi-regime:
Die BDS-Bewegung nutzt mit ihren Botschaften die gleiche Sprache, die einst Nationalsozialisten gebrauchten, um auszudrücken: ‘Kauft nicht bei Juden!‘
De BDS-beweging bedient zich van dezelfde taal die de nazi’s destijds gebruikten, om duidelijk te maken: ‘Koopt niet bij joden!’
Dat de BDS-beweging veel joodse activisten telt en zich in haar uitgangspunten expliciet tegen het antisemitisme keert, weerhoudt Becker er niet van de complete ‘BDS-campagne’ de nazistische ‘Koopt niet bij joden’-mentaliteit in de schoenen te schuiven. Het is een gevaarlijke hetze, waarmee verdeeldheid in de samenleving wordt gezaaid en bovendien het begrip ‘antisemitisme’ wordt uitgehold; door grote groepen mensen lukraak van antisemitisme te betichten, verliest dat begrip zijn betekenis.
Net als in de Verenigde Staten en diverse andere landen verzetten de autoriteiten zich niet tegen de illegale Israëlische bezetting en kolonisering van Palestijns gebied en de onderdrukking van de Palestijnen, maar proberen zij met boycots, sancties en hetzes het geweldloze verzet daartegen de kop in te drukken. De zogenoemde ‘Oorlog tegen BDS’ is niet alleen een gevaarlijk, maar ook een grotesk fenomeen.
De BDS Movement is voortgekomen uit een oproep die 170 Palestijnse maatschappelijke organisaties in 2005 aan de internationale gemeenschap deden. De oproep was een reactie op de passiviteit van de internationale gemeenschap, die na 38 jaar bezetting en onderdrukking nog altijd weigerde Israël te dwingen de rechten van het Palestijnse volk te respecteren. Realisering van die wereldwijd onderschreven rechten is een voorwaarde om tot de eveneens wereldwijd onderschreven ‘rechtvaardige en duurzame vrede’ te komen.
Met hun ‘Oorlog tegen BDS’ trekken steeds meer autoriteiten de kwestie-Palestina/Israël diep de westerse samenlevingen in. De strijd tegen de Israëlische onderdrukking van de Palestijnen wordt daardoor steeds meer ook een strijd tegen de uitholling van onze democratische verworvenheden door onze eigen autoriteiten.
Ik koester een diepgewortelde hoop op vrede in het midden-oosten met gerechtigheid als basis.
Doekle Terpstra
Bestuurder