Circa tweehonderd demonstranten hebben dinsdag in de Siciliaanse stad Catania de vierde etappe van de Giro d’Italia belemmerd. Zij protesteerden tegen het feit dat de eerste drie etappes in Israël plaatsvonden.
De organisatoren van het protest keerden zich tegen ‘de exploitatie van sport’ door een staat die VN-resoluties schendt en een apartheidsregime uitoefent over de Palestijnen. ‘Israël vermoordt Palestijnen, Italië is medeplichtig’, stond op spandoeken te lezen. De demonstanten slaagden erin het vertrek van de vierde etappe – de eerste op Italiaans grondgebied – te vertragen. Dat meldt The Electronic Intifada.
Protest komt ook uit de hoek van de professionele sport, onder andere van Renzo Ulivieri, president van de bond van Italiaanse voetbalcoaches:
This year I won’t watch the Giro. I could have remained indifferent, but I fear I would have been despised by the people I respect. Viva the Palestinian people, free in their land.
Zoals bekend werd de start van de Giro gekocht door een Canadees-Israëlische weldoener die het evenement wilde gebruiken om een ‘positief beeld’ van Israël te geven – ontdaan van de dagelijkse realiteit van militaire bezetting, kolonisering, politieke gevangenen, nachtelijke razzia’s, kindermishandeling en misdragingen van het Israëlische leger in Gaza.
Vanuit de hele wereld werd de organisatie van de Giro opgeroepen niet mee te werken aan deze opzichtige poging om Israëls regime op te poetsen ten koste van de Palestijnse bevolking die er het slachtoffer van is. Desondanks ging de Giro-organisatie voor naar verluidt tien miljoen euro door de knieën en vonden de eerste drie etappes in Israël plaats.
Na afloop van de derde etappe stelde de kopman van de Nederlandse ploeg Lotto-Jumbo, de Nieuw-Zeelander George Bennett, dat Israël er niet in is geslaagd de wereld te overtuigen dat het in staat is met de Palestijnen samen te werken. Hij verwees naar Noord- en Zuid-Korea, de aartsvijanden die recent de Olympische Winterspelen benutten om een brug te slaan. Bennett had daartoe van Israëlische zijde geen enkele intentie ontwaard. ‘Een gemiste kans’, zei hij.
In een commentaar benadrukte de mensenrechtenorganisatie Al-Haq dat de start van de Giro, op vrijdag 4 mei in Jeruzalem, samenviel met een nieuw genadeloos optreden van het Israëlische leger tegen Palestijnse demonstranten in Gaza. Daarbij raakte een groot aantal Palestijnen gewond, onder wie artsen en journalisten, aldus Al-Haq.
De demonstraties in Gaza vinden plaats in het kader van de Grote Mars van Terugkeer – een serie van wekelijkse manifestaties langs de grens tussen Gaza en Israël, georganiseerd door een coalitie van Palestijnse maatschappelijke organisaties. De demonstraties begonnen op 30 maart en zullen tenminste duren tot 15 mei. Op die datum wordt door de Palestijnen de Nakba herdacht, de etnische zuivering van Palestina in 1947-1949 waarbij 750 duizend Palestijnen van huis en haard werden verdreven.
Israël heeft met extreem geweld gereageerd op de Palestijnse demonstraties. Tot dusver vielen onder de Palestijnse demonstanten tenminste 53 doden en 7650 gewonden. Aan de zijde van de Israëlische troepen heeft niemand zelfs maar een schram opgelopen. Het geweld in Gaza komt nadrukkelijk van één kant.
Opgemerkt dient te worden dat Israëlische scherpschutters een soort munitie gebruiken die tot extreme fysieke schade en gruwelijke wonden leidt. Al-Haq beschuldigt Israël van een bewuste strategie van verwonding en verminking. Het land is er vaak van beschuldigd de Palestijnen te gebruiken als proefkonijnen voor nieuw wapentuig.
Op 30 maart, de Palestijnse Dag van het Land en tevens de start van de wekelijkse protesten, richtte het Israëlische leger een bloedbad aan onder de Palestijnse bevolking. Die dag vielen er 16 doden en 1416 gewonden.
Onder de gewonden bevond zich de 21-jarige Palestijnse topwielrenner Ala’a al-Dali die, staande op tweehonderd meter van het grenshek, door een Israëlische scherpschutter in zijn been werd geschoten. Acht operaties konden amputatie niet voorkomen – van zijn been, zijn carriëre en zijn droom.
Al-Dali werd een symbool van het protest tegen de komst van de Giro naar Israël, maar ook zijn gruwelijke lot bleek onvoldoende om ploegen en renners te bewegen om uit Israël weg te blijven.
