Met een scherp artikel zet de Nederlandse journalist Derk Walters een streep onder zijn correspondentschap voor NRC in Israël. Wegens ‘onwelgevallige berichtgeving’ diende hij het land te verlaten. Zijn conclusie: Israël verloedert en de wereld laat het gebeuren.
Vandaag publiceerde NRC het afscheidsartikel van Derk Walters als correspondent in Palestina/Israël. Walters, zo werd begin mei bekend, dient Israël te verlaten omdat sommige van zijn artikelen door Israël als te kritisch werden beoordeeld. NRC’s hoofdredacteur Peter Vandermeesch omschreef de ongekende maatregel als volgt:
Wij kunnen niet anders dan het besluit te zien als een poging van Israël om vrije en kritische nieuwsgaring over dat land te belemmeren. […] Het lijkt ook te passen in een strategie van Israël om kritische stemmen te doen verstommen.
NRC was het enige Nederlandse dagblad met een eigen correspondent in Palestina/Israël. Of de krant een nieuwe correspondent aanstelt is niet bekend. Eerder deze maand bracht Walters samen met fotograaf Dirk-Jan Visser de online te bekijken documentaire The Holy Road uit, die de wurgende Israëlische bezetting van Palestina in beeld brengt.
Walters begint zijn artikel met een veelbetekenende vraag: ‘Aan welk land denkt u bij de krantenkop “Regeringsleider wil buitenlandse financiering voor ngo’s verbieden”?’ Aan het Zimbabwe onder Mugabe? Het Eritrea onder Afewerki? Dat zou kunnen, maar Walters doelt op het Israël onder premier Netanyahu. Israël heeft een heksenjacht ontketend tegen gerespecteerde mensenrechtenorganisaties als B’Tselem en Breaking the Silence, als ‘landverraders die monddood gemaakt moeten worden’. Walters stelt vast dat Israël alleen nog in naam een democratie en rechtsstaat genoemd kan worden.
Na een kleine drie jaar als correspondent in Israël te hebben gewerkt, bespeurt Walters een verandering: Israël is, zoals hij dat noemt, ‘zelfverzekerder’ geworden. Hield het regime eerder nog rekening met de opvattingen van westerse bondgenoten – Obama voorop –, nu niet meer. ‘Op allerlei terreinen gaat de regering-Netanyahu haar goddelijke gang’, schrijft hij. Als voorbeeld noemt hij de Israëlische bezetting van Palestina, die door de regering tegenwoordig een ‘leugen’ wordt genoemd. Israëlische diplomaten hebben de opdracht om wereldwijd duidelijk te maken dat ‘het hele land van Israël het joodse volk toebehoort’.
Hoe heeft Israël zo kunnen verloederen? Walters geeft een duidelijk antwoord: omdat niemand ingrijpt. De wereld staat erbij en kijkt ernaar – Nederland en de EU incluis.
En dat ligt vooral aan het uitblijven van internationale druk. Israël kan zo vaak het internationaal recht schenden als het wil, doordat er nooit serieuze maatregelen zijn. Geen boycot, geen visumplicht, geen uitsluiting van internationale organisaties. Vrijwel elk land ter wereld, ook Nederland, beschouwt de nederzettingen als illegaal – maar verder dan het etiketteren van goederen uit bezet gebied komt de EU niet.
