Palestijnen: functie elders

Geachte dames en heren,

‘Palestijnen: functie elders’ is een adequate typering van het Nederlandse beleid met betrekking tot Israël/Palestina. Dat beleid negeert de rechten van de Palestijnen.

Het negeert al 73 jaar het recht van terugkeer van de Palestijnen die rond 1948, en nogmaals in 1967, van huis en haard werden verdreven. Het levert de Palestijnen in de bezette gebieden al 54 jaar over aan een overheerser die hen op etnische gronden met harde hand een menswaardig bestaan ontzegt. Geen ander volk wordt zo lang en systematisch door Den Haag aan zijn lot overgelaten als de Palestijnen in de diaspora, op de Westoever en in Oost-Jeruzalem en Gaza.

Den Haag houdt hen voor dat er een ‘vredesproces’ bestaat, dat ooit via onderhandelingen met hun overheerser tot gerechtigheid voor allen en tot een Palestijnse staat en een tweestatenoplossing zal leiden. In werkelijkheid is dat proces een dood paard en heeft de overheerser het benut om de Palestijnse staat door middel van kolonisering in de knop te breken.

Het koloniseren van bezet gebied is een oorlogsmisdaad, zegt het Statuut van Rome. Het vernietigen van de bestaansmogelijkheden van de onder bezetting levende bevolking ook. Het aan die bevolking onthouden van het recht op een eerlijk proces, zoals per definitie het geval onder Israëlisch militair recht, ook. Het naar Israël overbrengen, daar opsluiten en martelen van verdachten ook. Het slopen van de woningen van gezinnen van verdachten ook. De lijst kan nog gemakkelijk worden uitgebreid.

Meerdere van deze oorlogsmisdaden zijn tevens misdaden tegen de menselijkheid. Ook daar zijn er meer van. Human Rights Watch tekende er in een recent rapport nog twee voor u uit, met griezelig bekende namen. Apartheid. Vervolging.

Palestijnen zijn mensen, net als Israëli’s. Zij hebben recht op bescherming, net als Israëli’s. En de internationale gemeenschap heeft de plicht die bescherming te bieden. Dat is de essentie van de internationale rechtsorde. Maar in het politieke hart van de ‘Internationale Stad van Vrede en Recht’ wordt voor Palestijnen een uitzondering gemaakt, al 54 jaar, in feite al 73 jaar.

Daarmee houdt Den Haag een dynamiek in stand waarvoor ook Israëlische burgers een prijs betalen. Het weet dat Israëls misdaden om de zoveel tijd beantwoord worden met raketten uit Gaza. Ook dat is een ernstige misdaad, maar protest daartegen is zinloos zolang de oorzaken in stand worden gehouden. Het weet ook dat Israël vervolgens met grof geweld de twee miljoen Palestijnen in Gaza straft, die al 14 jaar onder een wurgende Israëlische blokkade opgesloten zijn in wat terecht de ‘grootste openluchtgevangenis ter wereld’ wordt genoemd.

De verontwaardiging in de samenleving over het onrecht en het funeste Nederlandse beleid is al jaren groot en zal blijven toenemen. De overeenkomst met Zuid-Afrika in de jaren van de apartheid dringt zich op. Ook toen moest de ‘straat’ overkoken en een door het ANC geïnitieerde wereldwijde BDS-beweging tot wasdom komen alvorens de politiek de zwarte bevolking als volwaardige mensen ging behandelen door sancties te treffen tegen het bewind in Pretoria.

Ik doe een dringend beroep op u: respecteer uw verplichtingen onder internationaal recht en uw eed op onze Grondwet, en behandel de Palestijnen als mensen. Bied hen de bescherming waarop zij recht hebben. Met concrete maatregelen. Nu.