Van 18 tot en met 22 mei vindt in Rotterdam het Eurovisie Songfestival plaats. Israël behoort zoals gebruikelijk tot de deelnemers, Palestina niet. Palestijnse muziek is in Nederland relatief onbekend. Daarom laten we u tot en met 22 mei dagelijks een nummer van een Palestijnse artiest of groep horen. Vandaag deel 7 van de serie: MCA Rap (12 jaar).
Hij woont in Gaza, is twaalf jaar oud en barst van het talent: Abd al-Rahman al-Shantti, alias MCA Rap. Vijf dagen geleden zette hij het hieronder te beluisteren nummer Gaza Palestine (Gaza Rap) online, een door hemzelf geschreven Engelse tekst op muziek van de Amerikaanse rapper Eminem. In anderhalve minuut verwoordt hij in trefzekere zinnen het Palestijnse perspectief op de kwestie-Palestina, die voor Palestijnen al sinds 1948 een opeenstapeling van onrecht betekent. Dat onrecht is zichtbaar in de vorm van de gebombardeerde gebouwen die het decor van het nummer vormen.
Abd al-Rahman volgt onderwijs aan een van de vele scholen die de VN-organisatie voor hulp aan Palestijnse vluchtelingen (UNRWA) in de bezette Palestijnse gebieden runt. Hij ontdekte de wereld van de rap toen hij negen was, surfend op zijn telefoon langs het muziekaanbod op internet. Voor de lol imiteerde hij een paar artiesten, om tot zijn verrassing te ontdekken dat hij talent had.
Sindsdien werkt hij aan zijn oeuvre en volgt hij gedisciplineerd een strak oefenschema, vertelde zijn vader Saleh vorig jaar in een interview met Al-Jazeera. ‘Hij oefent dag en nacht. Alles wat hij kan heeft hij zichzelf geleerd, met behulp van zijn telefoon.’ Saleh gebruikt zijn eigen telefoon om de videoclips bij de nummers van zijn zoon op te nemen.
In hetzelfde interview legde Abd al-Rahman uit dat zijn muziek het communicatiemiddel is van iemand die geen ander leven kent dan dat onder de wurgende Israëlische blokkade van Gaza. ‘Ik wil de wereld vertellen hoe de Palestijnen in Gaza leven en hoe kinderen er geacht worden een normaal bestaan te leiden, maar dat niet kunnen.’ Een raptekst die in het interview ter sprake kwam blijkt achteraf van schrijnende voorspellende waarde: ‘Sinds mijn geboorte heb ik al drie oorlogen meegemaakt en het zal niet lang duren voor ik een vierde meemaak.’
Op Twitter kondigde hij zijn nieuwe nummer vijf dagen geleden aan met deze woorden: ‘This past week has been very tough for my home, Gaza City. I just want the world to know about the situation in Palestine. Music is what keeps me going. Stay safe everyone. All we want is peace.’ Op zijn Instagramaccount luidt zijn motto: ‘Spreading peace, love & unity through music.’
Opnieuw komt de vraag boven waarom Israël mag deelnemen aan het Eurovisie Songfestival en Palestina niet. Eerder deze week leidde dat, niet voor het eerst, tot een wel heel wrange vertoning: terwijl Israël al wekenlang zwaar geweld gebruikte tegen Palestijnen, aanvankelijk in Oost-Jeruzalem en later ook op andere plaatsen en met name in Gaza, presenteerde het zich aan miljoenen Europese televisiekijkers met een liedje getitield Set me Free. De videoclip bij het nummer, gepromoot op de Nederlandse Songfestivalwebsite, is gefilmd in de illegale Israëlische kolonie (‘nederzetting’) Mishor Adumim op de bezette Palestijnse Westelijke Jordaanoever.
Wanneer krijgt het door Nederland en de EU uitgedragen principe van ‘gelijkwaardige behandeling van beide partijen’ eindelijk inhoud? Hoe lang moet het nog duren voor ook Palestijnse artiesten welkom zijn op het Europese muziekfeest, dat vanavond zijn finale beleeft? Voor ons geldt vanavond al: MCA Rap, douze points.
