Met zijn bezoek aan Israël schond Wilders de coalitieafspraken. Zijn inzet om het Israëlische model van apartheid naar Nederland te importeren, wordt geen strobreed in de weg gelegd.
Geert Wilders is terug van zijn reis naar Israël en de bezette Westelijke Jordaanoever, waar hij een reeks van oorlogsmisdadigers en kolonisten bezocht. Het is niet de eerste keer dat Wilders openlijk het coalitieakkoord schendt, waarin werd afgesproken dat de partijen het internationaal recht en de Grondwet respecteren. Wilders vindt zijn politieke zielsverwanten in de meest extremistische groepen van Israël, die net als hij een etnisch gezuiverde, pure etno-staat nastreven. Toch hield niemand hem tegen.
Wilders ging naar Israël op uitnodiging van de extremistische kolonistenleider Yossi Dagan, gouverneur van de ‘regionale raad van Samaria’, zoals Israëlische kolonisten een deel van de Palestijnse Westelijke Jordaanoever noemen. Deze kolonisten nemen geen genoegen met 78 procent van het grondgebied van historisch Palestina [naast de 22 procent van de Staat Palestina], maar willen ook de brede, internationaal gesteunde tweestatenoplossing om zeep helpen door de resterende Palestijnse gebieden volledig te koloniseren.
Het Internationaal Gerechtshof, het hoogste juridische orgaan van de Verenigde Naties, oordeelde in juli 2024 dat de bezetting van de Palestijnse gebieden illegaal is, dat Israël een apartheidsregime hanteert en dat alle kolonisten per direct uit bezet gebied moeten vertrekken. In navolging daarvan riep een meerderheid van het Nederlandse parlement het kabinet op om te lobbyen voor EU-sancties tegen Dagan, omdat hij ‘gewelddadige kolonisten bijstaat in de bouw van nieuwe nederzettingen en de verdrijving van Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever’.
De etnische zuivering van de Westelijke Jordaanoever gaat inderdaad gepaard met extreem geweld. Denk bijvoorbeeld aan de moord op Ali Dawabsheh, een 18 maanden oude Palestijnse peuter die levend werd verbrand door kolonisten. De foto van Ali dook op bij een Joods-Israëlische ‘haat-bruiloft,’ waar Joodse kolonisten met machinegeweren en messen er extatisch op inhakten. Ook de huidige Israëlische minister van Nationale Veiligheid Itamar Ben-Gvir – die in Israël wordt gezien als ‘onze Geert Wilders’ – was te zien op een video van de bruiloft.
Sinds de Oslo-akkoorden van 1993 en 1995, die de tweestatenoplossing op de kaart zetten, heeft Israël elk jaar, zonder uitzondering, nieuwe nederzettingen gebouwd in de bezette Palestijnse gebieden. Dat gebeurde eerst stilzwijgend, maar sinds enkele jaren hebben Israëlische ministers openlijk hun intenties geuit om een etnisch gezuiverde Joodse staat te stichten, van de rivier tot de zee. Geert Wilders heeft dat doel openlijk omarmd en schreef zelfs in het partijprogramma van de PVV dat Jordanië ‘de enige echte Palestijnse staat’ is.
Wilders ontmoette ook minister-president Benjamin Netanyahu – ‘mijn grote vriend,’ zo stelde hij op X – tegen wie sinds afgelopen maand een arrestatiebevel uitstaat bij het Internationaal Strafhof in den Haag voor zijn betrokkenheid bij oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid in Gaza.
Wilders ontmoette ook de huidige minister van Defensie, Israel Katz. In zijn eerdere functie als minister van Energie en Infrastructuur gaf Katz genocidale orders, zoals het bevel dat Gaza ‘geen druppel water’ meer zou krijgen. Katz wordt daarom ook geciteerd in de zaak die Zuid-Afrika aanspande bij het Internationaal Gerechtshof, leidend tot de interim-uitspraak van een ‘plausibele genocide’ in Gaza.
Opvallend is dat Katz werd aangesteld als minister van Defensie omdat zijn voorganger, Yoav Galant, niet agressief genoeg zou zijn geweest. Die stelde dat er ‘geen militaire doelen meer zijn’ in Gaza – een stelling die door velen wordt gedeeld, maar Gallant zijn functie kostte. Gallant wordt nota bene ook gezocht door het Internationaal Strafhof voor oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid, maar voor de ‘vrienden’ van Wilders was hij veel te gematigd.
Wilders bezocht ook de minister van Inlichtingen Gila Gamliel, die opriep om de Palestijnen te verwijderen uit de Gazastrook, om zo ruimte te maken voor Joodse nederzettingen. Gelekte plannen van haar ministerie laten zien dat dit altijd al de intentie was van de Israëlische overheid, die een etnische gezuiverde ‘Joodse staat’ nastreeft. Dat is een breed gedragen doel: maar liefst twaalf ministers van het Israëlische kabinet waren in januari 2024 aanwezig bij een conferentie om Gaza te koloniseren.
Terwijl Wilders op bezoek was in Israël werden Gaza, Libanon en Syrië gebombardeerd door het Israëlische leger. Dat leger begon in diezelfde dagen ook een grondinvasie van Syrië – volgens Syrische bronnen is het leger opgerukt tot slechts 25 kilometer van de hoofdstad Damascus. Sterker, de Israëlische minister van Financiën Bezalel Smotrich – die zichzelf een ‘fascistische homofoob’ noemt – riep onlangs openlijk op om Damascus te veroveren om zo de oude droom van een ‘Groot-Israël’ te realiseren. Een droom die Wilders met zijn bezoek stilzwijgend lijkt te steunen.
Extreemrechtse nationalisten staan er niet om bekend dat ze graag speeches geven naast andermans vlag, maar voor Israël wordt consistent een uitzondering gemaakt. Of het nou gaat om Jair Bolsonaro in Brazilië, José Antonio Kast in Chili, Javier Milei in Argentinië, Viktor Orbán in Hongarije, Donald Trump in de Verenigde Staten, Narendra Modi in India of Geert Wilders in Nederland: ze zijn eensgezind in hun onvoorwaardelijke steun aan Israël.
Geert Wilders
Met een voorliefde voor Joden heeft dat weinig te maken. Niet alleen is antisemitisme weidverbreid onder veel van Wilders’ bondgenoten – van Marine le Pen tot Victor Orbán –, in het Nederlandse parlement werd door PVV-prominenten openlijk de NSB-vlag gedragen. De PVV is ook berucht om het verspreiden van antisemitische en nazistische complottheorieën over ‘omvolking’, en het overdrijven van de macht van Joodse figuren als George Soros. Lees hoe ook Israël de Hongaarse campagne tegen Soros steunde.
De werkelijke reden voor de extreemrechtse steun aan Israël werd door Wilders afgelopen oktober uitgespeld op de extreemrechtse website Breitbart. ‘Wat we vandaag nodig hebben is zionisme voor de naties van Europa’, stelde Wilders. ‘De Europeanen zouden het voorbeeld van het Joodse volk moeten volgen en de soevereiniteit van hun natiestaten moeten beschermen.’
Met andere woorden, de staat die volgens het Internationaal Gerechtshof te boek staat als een apartheidsstaat, die ‘plausibel’ genocide pleegt in Gaza, en wiens premier door het Internationaal Strafhof wordt gezocht voor misdaden tegen de menselijkheid – die staat is Wilders’ model voor Nederland.
Het mag dan ook niet verbazen dat Wilders al langere tijd banden onderhoudt met extreme zionisten. Zijn verdediging bij de ‘minder, minder Marokkanen’-rechtszaak – die in essentie ging over een oproep tot etnische zuivering – werd met ruim 200 duizend euro gefinancierd door de Amerikaanse ‘ultra-zionist’ Robert Shillman. Dit nadat het pro-Israëlische David Horowitz Freedom Center al vergelijkbare bedragen had gedoneerd aan de PVV. Het zijn twee handen op één buik.
Partijen als de VVD en NSC zullen veel verder moeten gaan dan het ritueel uiten van onvrede, zoals minister van Buitenlandse Zaken Caspar Veldkamp (NSC) de afgelopen dagen deed. Als zij nog enige geloofwaardigheid willen overhouden dat zij de Grondwet en het internationaal recht beschermen, zullen ze de stekker uit dit kabinet moeten trekken.
Dat lijkt echter niet te gaan gebeuren. Zie bijvoorbeeld het feit dat de Nederlandse staat medeplichtig is aan de genocide in Gaza door de levering van onderdelen voor de F-35-geveschtsvliegtuigen waarmee Israël Gaza bombardeert. Dat speelde ook al onder het kabinet-Rutte IV, waarin de VVD en het CDA – de moederschoot van NSC-oprichter Pieter Omtzigt – aan de knoppen zaten. Wilders lijkt openlijk te zeggen wat de VVD en NSC stilzwijgend faciliteren.
Volgens de uitspraken van het Internationaal Strafhof en het Internationaal Strafhof zouden alle banden met het Israëlische leger en met de illegale nederzettingen volledig moeten worden verbroken, en zou Netanyahu moeten worden gearresteerd. Zolang dat niet gebeurt, zal de wereld vooral zien dat ‘het recht’ alleen geldt voor witte Europeanen. Dan is het een kwestie van tijd voordat het Israëlische apartheidsbeleid werkelijk naar Nederland wordt geïmporteerd, zoals Geert Wilders openlijk voorstaat.
