Israël gaat in bezet Palestijns gebied nog eens 22 nederzettingen bouwen. Doel is het verdiepen van de bezetting en onmogelijk maken van een Palestijnse staat, juist nu de internationale gemeenschap een laatste poging waagt om die alsnog te realiseren.
Volgens de Israëlische organisatie Peace Now gaat het om negen nieuw te bouwen nederzettingen, de opwaardering van een bestaande wijk tot een zelfstandige nederzetting en de ‘legalisering’ van twaalf zogenoemde ‘outposts’ of ‘wilde nederzettingen’. Het besluit brengt de Israëlische annexatie van de Palestijnse Westelijke Jordaanoever een stap dichterbij terwijl het de internationaal bepleite tweestatenoplossing verder uit zicht brengt.
En dat is precies Israëls bedoeling, verklaarden de Israëlische ministers Yisrael Katz (Defensie) en Bezalel Smotrich (Financiën):
De nieuwe nederzettingen vallen onder een strategische visie voor de lange termijn, waarvan het doel is om de Israëlische greep op het gebied te versterken, de oprichting van een Palestijnse staat te voorkomen en de basis te leggen voor de ontwikkeling van nederzettingen in de komende decennia.
Dat Israël de oprichting van een Palestijnse staat koste wat kost wil verhinderen is al lang duidelijk. Sinds het aantreden van het kabinet-Netanyahu in december 2022 heeft Israël 49 nieuwe nederzettingen aangekondigd en de legalisering van nog eens zeven outposts in gang gezet, aldus Peace Now. En in juli 2024 wees het Israëlische parlement de oprichting van een Palestijnse staat categorisch af.
Israëls internationale bondgenoten zoals Nederland, Duitsland en de VS blijven evenwel vasthouden aan de tweestatenoplossing – de oprichting van een Palestijnse staat naast Israël die Oost-Jeruzalem, de Westelijke Jordaanoever en Gaza omvat. De contouren hiervan werden overeengekomen onder de Oslo-akkoorden (1993-1995), intussen dertig jaar geleden. Hoewel de tweestatennoplossing onder ‘Oslo’ in 1999 zou zijn gerealiseerd, is het aantal Israëlische kolonisten in bezet Palestijns bezet sinds 1993 verviervoudigd.
Al die jaren hebben Nederland en andere bondgenoten geen vinger uitgestoken om Israël te weerhouden van stappen die de tweestatenoplossing onmogelijk maken. Sinds het begin van de bezetting in 1967 heeft Israël in Oost-Jeruzalem en op de Westoever al 160 nederzettingen gebouwd, waar inmiddels ten minste 870 duizend kolonisten wonen. Het grondgebied van de Palestijnen is hierdoor teruggebracht tot dichtbevolkte, stedelijke enclaves.
Ook de nieuwe aankondiging van de bouw van 22 nederzettingen, met als expliciet doel het bestendigen van de bezetting en onmogelijk maken van de tweestatenoplossing, leverde geen veroordeling of maatregelen op van Nederland en de EU. Het tekent het schizofrene beleid van veel westerse landen, dat in de praktijk neerkomt op steun voor verdere Israëlische kolonisatie.
Dat terwijl de bezetting en het Israëlische nederzettingenbeleid onder het internationaal recht illegaal zijn. Het Internationaal Gerechtshof in Den Haag oordeelde in juli 2024 dat de Israëlische aanwezigheid in bezet gebied in al haar facetten in strijd is met het internationaal recht, en dat Israël zich schuldig maakt aan rassenscheiding en apartheid.
In navolging van het oordeel van het hof nam de Algemene Vergadering van de VN op 18 september 2024 een resolutie aan die bepaalt dat Israël zich binnen een jaar volledig dient terug te trekken uit bezet gebied, dat te herstellen naar de situatie van voor de bezetting, en de Palestijnse bevolking schadeloos te stellen. Nederland onthield zich destijds van stemming. Feit is dat Israël nog drieënhalve maand resten om alle bezette gebieden te ontruimen.
Met de aankondiging van de 22 nieuwe nederzettingen maakt Israël eens te meer duidelijk zich niets van de uitspraak van het hof en de deadline van de VN aan te trekken. ‘Probeer ons maar te stoppen, we zijn onoverwinnelijk’, is het signaal wat Israël hiermee afgeeft, zegt de Palestijnse advocaat Diana Buttu in een interview met Al-Jazeera. ‘Er is één beleid dat sinds 1967 onder elke Israëlische regering consistent is geweest, en dat is het bouwen en uitbreiden van nederzettingen’, zegt Buttu.
Nog een andere ontwikkeling onderstreept Israëls spreekwoordelijke middelvinger naar de internationale gemeenschap. Frankrijk en Saudi-Arabië organiseren van 17 tot 20 juni een internationale conferentie in een ultieme poging om de tweestatenoplossing te realiseren. Het is de verwachting dat de conferentie daartoe een concreet plan oplevert en dat verschillende landen Palestina zullen erkennen. Israël heeft echter in alle toonaarden laten weten hieraan geen medewerking te zullen verlenen.
In het waarschijnlijke scenario dat er uit deze top geen collectieve internationale actie volgt om Israël te dwingen mee te werken aan een tweestatenoplossing, kan deze als dood en begraven worden beschouwd.
In dat geval rest nog maar één rechtvaardige uitkomst: één staat met gelijke rechten voor alle inwoners.
