Columnist Arthur van Amerongen leent zich in de Volkskrant voor het besmeuren van UNESCO en de VN. Zijn artikel is een schoolvoorbeeld van het niveau en de werkwijze van de Israël-lobby.

Na veertien dagen geweld leek de Al-Aqsa-crisis vanmiddag bezworen en betraden duizenden Palestijnen het terrein. Een uur later vielen Israëlische troepen het complex binnen en waren opnieuw tientallen Palestijnse gewonden te betreuren.

Israël heeft de bij de Al-Aqsa-moskee geplaatste apparatuur onder grote druk verwijderd, maar zint op andere maatregelen. Een officiële Palestijnse reactie wordt later vandaag verwacht. Intussen wijzen organisaties op de gevolgen en risico’s van de crisis.

Maandagavond werd een diplomatieke rel tussen Israël en Jordanië in de kiem gesmoord. De Jordaniërs hielpen Israël uit de brand en eisen nu dat Israël de status quo rond de Al-Aqsa herstelt.

Zaterdag kwamen bij nieuwe botsingen tussen Palestijnse burgers en Israëlische troepen twee jonge Palestijnen om het leven. Verdere escalatie dreigt. Maandag komt de VN Veiligheidsraad bijeen.

‘Niet doen’, stelden de Israëlische legertop en veiligheidsdiensten. Maar Netanyahu deed het toch. Hij handhaafde de door Israël geïnstalleerde apparatuur rond de Haram al-Sharif. Een dag later kan de schade worden opgemaakt: zes doden, bijna vierhonderd gewonden, en een reële kans op verdere escalatie. Netanyahu’s besluit kent louter verliezers.