Een terugkerende klacht van pro-Israël-activisten is dat protesten tegen Israël hypocriet zijn en dat Israël wordt uitgezonderd. De media blijven die suggestie rondpompen, ook al weten ze dat die niet deugt.
In NRC doen drie ‘vertegenwoordigers van de Joodse gemeenschap’ [sic] deze maandag hun beklag over de intensivering van de protesten tegen Israël vanwege zijn genocide in de Gazastrook. Gesuggereerd wordt dat Israël wordt uitgezonderd – een geitenpaadje dat gretig wordt bewandeld om te komen tot de beschuldiging van antisemitisme.
Daarbij is de verwijzing naar de Russische inval in Oekraïne populair. Ook in NRC duikt die weer op: ‘Ik zie op de Dam geen mensen demonstreren tegen Rusland’, beweert een van de drie geïnterviewden. Aangenomen mag worden dat zowel hijzelf als NRC weet dat dit niet klopt. Tegen de Russische inval wordt veelvuldig geprotesteerd, onder meer op De Dam in Amsterdam.
Maar het punt dat de klager wil maken, de uitzonderingspositie van Israël, klopt wél. En inderdaad is de vergelijking met Rusland passend om die aan te tonen. We nodigen de media uit om mee te lezen.
Op 24 februari 2022 viel Rusland Oekraïne binnen. De wereld, ook Nederland en de EU, handelde direct. De agressor kreeg zware sancties opgelegd, tegoeden werden bevroren, bedrijven trokken zich terug, universiteiten verbraken binnen twee weken hun banden, en Oekraïense vluchtelingen werden genereus opgevangen. Daarnaast werd Oekraïne bewapend, onder meer met Nederlandse F-16’s. De Nederlandse regering verantwoordde zijn grote inzet door te wijzen op zijn verplichtingen onder internationaal recht.
De eerste sancties tegen Rusland gelden al sinds de bezetting van de Krim in februari 2014, intussen bijna elf jaar. Ze zijn geïntensiveerd nadat Rusland in februari 2022 de ‘onafhankelijkheid’ van de feitelijk bezette Oekraïense regio’s Donbas en Loehansk erkende, en drie dagen later de aanval op de rest van Oekraïne opende.
Op 17 maart 2023 vaardigde het Internationaal Strafhof in Den Haag arrestatiebevelen uit voor de Russische president Vladimir Poetin en een ander kopstuk. Dit nadat de hoofdaanklager, de Brit Karim Khan, het Hof daar op 22 februari 2023 om had verzocht. Op 5 maart en 24 juni 2024 volgden arrestatiebevelen voor vier Russische officieren. Door westerse staten werden ze met instemming begroet.
Op 7 oktober 2023 viel Israël de Palestijnse Gazastrook aan. De wereld, ook Nederland en de EU, handelde direct, ditmaal door carte blanche te geven aan het genocidale Israëlische geweld dat werd ondersteund met een zeldzaam brute propagandacampagne. Tegen Israël werden door de westerse landen geen sancties ingesteld; de tijdelijke maatregelen die Israël in januari, maart en mei 2023 door het Internationaal Gerechtshof kreeg opgelegd om genocide te voorkomen zijn genegeerd, en ook door Nederland niet afgedwongen. Zelfs de uithongering van de bevolking van Gaza werd op z’n beloop gelaten. Nederlanders in Gaza werden aan hun lot overgelaten.
Nederlandse bedrijven doen nog volop zaken met Israël (waaronder met Israëlische nederzettingen in bezet gebied), en de universiteiten hebben zelfs na ruim 15 maanden hun relaties niet verbroken. Nederland kocht sinds 7 oktober voor bijna een miljard euro aan Israëlische wapens, is bezig zijn militaire banden te intensiveren, en wil ten koste van alles onderdelen blijven leveren voor de F-35-gevechtsvliegtuigen waarmee Israël Gaza bombardeert. De regering doet er alles aan om zijn verplichtingen onder internationaal recht – dezelfde waarop ze de sancties tegen Rusland baseert – te ontduiken.
Op 21 november 2024 vaardigde het Internationaal Strafhof arrestatiebevelen uit tegen de Israëlische premier Benjamin Netanyahu en minister van Defensie Yoav Gallant (alsmede drie kopstukken van Hamas). Diverse Europese staten kondigden aan die niet te zullen uitvoeren. De VS hebben zelfs sancties in voorbereiding tegen het Strafhof, en hoewel Nederland als gastland de verplichting heeft het Hof daartegen te beschermen, laat het dat na.
De Israëlische illegale bezetting en kolonisering van Oost-Jeruzalem, de Westelijke Jordaanoever en Gaza duren intussen ruim 57 jaar. Talloze VN-resoluties, ook van de Veiligheidsraad, om een einde te maken aan die praktijk, zijn niet uitgevoerd of afgedwongen. Het Westen doet er alles aan om Israël zijn gang te laten gaan, met medeplichtigheid aan de genocide in Gaza als laatste wapenfeit.
Ziehier de olifant in de kamer. Dat pro-Israël-activisten die niet willen zien, zegt alles over hun gemankeerde positie. Anderen, onder wie veel Joodse Nederlanders, denken daar anders over. Zij zien de hypocrisie waarmee Nederland en andere westerse staten het onrecht al zo lang in stand houden en steunen. Ook zien zij de verwoesting van de Palestijnse samenleving en het onbeschrijfelijke leed die er het gevolg van zijn. En zij weten: als we er nu niet alles aan doen, wordt Palestina volledig van de kaart geveegd.
Dat verklaart de nog steeds toenemende protesten tegen het dagelijkse Israëlische geweld. Die zijn er niet om Israël uit te zonderen, maar juist om aan die uitzondering een einde te maken – en daarmee aan de decennialange rechteloosheid van de Palestijnen. Het zijn namelijk de Palestijnen die écht worden uitgezonderd. Is dat nieuws? Nee, iedereen hoort het te weten, ook NRC en andere media. Waar het aan ontbreekt is de lef om het op te schrijven.
