In het kielzog van de radicale korting van de regering-Trump op de bijdrage aan de VN-organisatie voor Palestijnse vluchtelingen is deze organisatie ook in de Tweede Kamer onder vuur komen te liggen. In het debat wordt volop gebruikgemaakt van oneigenlijke argumenten. Reden voor The Rights Forum om een compact dossier over de vluchtelingenkwestie samen te stellen.
In het kielzog van de radicale korting van de regering-Trump op de bijdrage aan de VN-organisatie voor Palestijnse vluchtelingen is deze organisatie ook in de Tweede Kamer onder vuur komen te liggen. In het debat wordt volop gebruikgemaakt van oneigenlijke argumenten. Reden voor The Rights Forum om een compact dossier over de vluchtelingenkwestie samen te stellen.
De forse Amerikaanse korting op de bijdrage aan de VN-organisatie voor Palestijnse vluchtelingen (UNRWA) heeft die organisatie in een acute financiële crisis gestort. De regering-Trump zegt dat ze op deze manier wil bijdragen aan wat ze een ‘noodzakelijke hervorming van de UNRWA’ noemt. Tegelijkertijd stelt ze dat ze hiermee de Palestijnse Autoriteit wil dwingen ‘terug te komen naar de onderhandelingstafel’, hoewel zo’n tafel nergens te bekennen is en aan de Palestijnse bereidheid om over een rechtvaardige vrede te praten niet te twijfelen valt.
Trumps aanval op de UNRWA is in feite een nauwelijks verholen aanval op het recht van de Palestijnse vluchtelingen op terugkeer naar hun woonplaatsen en/of compensatie voor de confiscatie van hun eigendommen door Israël. Trump geeft hiermee gehoor aan een Israëlische wens, zoals hij dat in december 2017 met zijn erkenning van Jeruzalem als Israëls hoofdstad ook deed. In de Tweede Kamer namen de fracties van onder andere de SGP, ChristenUnie en PVV het stokje van Trump over. Ook zij tornen aan het bestaansrecht van de UNRWA en de rechten van de Palestijnse vluchtelingen.
In 1947-1949 werden circa 750 duizend Palestijnen – zo’n 60 procent van de Palestijnse bevolking – in een spiraal van geweld, terreur en vlucht door joodse strijdgroepen van huis en haard verdreven. Het merendeel van hen belandde in vluchtelingenkampen in Gaza en op de Westelijke Jordaanoever, de meeste anderen in de buurlanden Libanon, Jordanië en Syrië.
Al eind 1948 bevestigden de Verenigde Naties hun recht op terugkeer en/of compensatie. In afwachting daarvan kwamen zij onder de hoede van een als tijdelijk bedoelde VN-organisatie: de UNRWA (United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees in the Near East).
Zeventig jaar na dato is van terugkeer en compensatie nog altijd niets terechtgekomen, primair vanwege de Israëlische weigering daaraan tegemoet te komen. De UNRWA verleent nog altijd onmisbare steun aan wat inmiddels de grootste vluchtelingenpopulatie ter wereld is. Na juni 1967 kwamen ook de circa 400 duizend Palestijnse vluchtelingen van de Zesdaagse Oorlog onder de hoede van de organisatie. Anno 2018 staan bij de UNRWA 5,3 miljoen vluchtelingen geregistreerd die voor steun in aanmerking komen.
In het nieuwe dossier ‘Palestijnse vluchtelingen en de UNRWA’ zet The Rights Forum de ontwikkelingen sinds 1947 op hoofdlijnen op een rijtje. Naast feitelijke ontwikkelingen wordt stilgestaan bij de aanvallen op de UNRWA en de rechten van de Palestijnen, en de vele oneigenlijke argumenten die in dit verband worden aangevoerd.
Kern van de vluchtelingenkwestie is dat de Palestijnse vluchtelingen al zeventig jaar worden weerhouden van realisering van hun rechten. De meesten van hen zijn voor hun elementaire levensbehoeften nog altijd afhankelijk van de in 1949 als ‘tijdelijk’ opgerichte UNRWA.
The Rights Forum is van mening dat aan deze situatie dringend een einde moet komen. Dat kan alleen door middel van de op het recht gebaseerde politieke oplossing die Israël al zeventig jaar tegenwerkt en die de internationale gemeenschap al even lang voor zich uit schuift. Een aanval op de UNRWA en de rechten van de vluchtelingen vergroot slechts het al veel te lang bestaande onrecht.
