In een persoonlijk relaas beschrijft Hedy d’Ancona haar ontzetting over de ontsporing van Israël en het onrecht dat de Palestijnen wordt aangedaan. Zij roept op tot steun aan The Rights Forum om dat onrecht te bestrijden.
Beste lezers,
Op 10 december vierde The Rights Forum haar elfjarige bestaan. Ondanks mijn verbondenheid heb ik de organisatie daar niet mee gefeliciteerd. De reden daarvan is mijn niet aflatende verontwaardiging over de bezettingspolitiek van Israel.
Een kwart eeuw geleden vestigden wij onze hoop op de tweestatenoplossing, en op gelijke rechten voor al hun inwoners. Maar in al die jaren verdampte die hoop door de toenemende verharding van de Israëlische bezetting. Van dat proces ben ik in diverse opzichten getuige geweest.
Zo bezocht ik de bezette gebieden met delegaties, gericht op de registratie van het onrecht dat de Palestijnen wordt aangedaan. Van dichtbij zag ik de onteigening van Palestijnse woningen en land, de sloop van Palestijnse huizen en scholen, de vernederende checkpoints, en de gevolgen van de Afscheidingsmuur, die complete gemeenschappen doorklieft en de toegang tot hun land ontneemt. En bij elk bezoek zag ik de illegale Israëlische kolonies verder oprukken, ten teken dat het onrecht eerder zal toenemen dan afnemen.
Vanuit dat perspectief heb ik mij enkele jaren geleden aangemeld als lid van ‘Een Ander Joods Geluid’. Daar kan ik mijn teleurstelling delen over de ontsporing van Israël – een land waarvan wij, juist op grond van onze Joodse herkomst, verwachtingen koesterden in termen van recht en beschaving.
Daarnaast ontleen ik hoop en bewondering voor mensen aan beide kanten die niet cynisch of apathisch worden door dit alles. Die weigeren zich uiteen te laten spelen, die blijven demonstreren tegen onrecht, of zich aansluiten bij NGO’s om daarmee het verschil te maken.
Dat is de reden dat ik me ook aansloot bij The Rights Forum. Het vergaren en verspreiden van relevante en betrouwbare informatie, het bijhouden van de standpunten van de Nederlandse regering, het beïnvloeden daarvan door Kamerleden te voorzien van noodzakelijke data, het samenwerken met partners in binnen- en buitenland … het zijn stuk voor stuk essentiële taken om te komen tot broodnodige verandering.
Een voor mij aangrijpend voorbeeld is de inzet van The Rights Forum voor Kinderrechten. Zoals blijkt uit recente rapportages van onder meer Save the Children, Defense for Children en de Israëlische organisatie Yesh Din ontberen Palestijnse kinderen deze rechten. Uit dat laatste rapport blijkt bijvoorbeeld hoe fundamenteel het veiligheidsgevoel van Palestijnse kinderen wordt aangetast door nachtelijke invallen.
Zelf heb ik waargenomen hoe essentieel de zorg is voor kinderen die lijden onder oorlog en geweld, in vluchtelingenkampen en daarbuiten. Ik zal nooit vergeten hoe ik onder de indruk was van kinderen die ondanks hun barre omstandigheden vrolijk werden van onderwijs, aandacht en spelmogelijkheden – maar bovenal van de veiligheid die hen eindelijk omringde. Daar kan niet hard genoeg voor worden gestreden.
Zoals gezegd bracht ik het niet op om The Rights Forum te feliciteren. Des te meer steun ik haar inzet en werk. Vandaag vraag ik u dat ook te doen, in de wetenschap dat elke donatie rechtvaardigheid dichterbij brengt. Alleen met onze steun kan The Rights Forum haar belangrijke werk volhouden.
Dank u wel!
Hedy d’Ancona
Lid Raad van Advies van The Rights Forum
