DENK hoorde, samen met de SP en – aan de andere kant van het politieke spectrum – SGP, ChristenUnie en PVV, tot de meest actieve partijen op het dossier-Israël/Palestina. Net als de SP en de Partij voor de Dieren spreekt de partij zich consequent uit tegen de Israëlische bezetting van Palestijns gebied, en voor handhaving van de internationale rechtsorde.
DENK diende 16 van de 26 moties in waarin stelling werd genomen tegen de Israëlische bezetting en kolonisering, en diende 17 maal Kamervragen van die strekking in. De fractie steunde alle overige ‘anti-bezettingsmoties’ en stemde tegen alle moties die wij als ‘pro-bezetting’ kwalificeren.
DENK sprak zich onomwonden uit voor een verbod op Nederlandse economische relaties met de illegale Israëlische nederzettingen. Daarnaast pleit de partij voor opschorting van het EU-Israël Associatieverdrag zolang Israël blijft volharden in zijn schendingen van het internationaal recht.
Net als de SP veroordeelde DENK het Israëlische geweld tegen ongewapende Palestijnse demonstranten tijdens de Grote Mars van Terugkeer-protesten in de Gazastrook scherp, en riep het de regering in een motie op daar actie tegen te ondernemen. De motie haalde het niet, maar een motie waarin de regering werd opgeroepen binnen de EU draagvlak te verwerven voor concrete maatregelen ter versterking van de tweestatenoplossing kreeg wel een meerderheid in de Tweede Kamer. Een ander thema dat meermalen door de DENK-fractie aan de orde werd gesteld zijn de lastercampagnes tegen critici van Israëls Palestinapolitiek. Daarnaast sprak DENK zich, net als de SP en de Partij voor de Dieren, systematisch op principiële gronden uit tegen de zwaar omstreden IHRA-definitie van antisemitisme.
Uit het verkiezingsprogramma:
De Israëlische bezetting van Palestina duurt nu al 54 jaar. Israël gaat door met ernstige schendingen van het internationaal recht door de bouw van illegale nederzettingen en wil Palestina annexeren. De oproep van DENK aan de Nederlandse regering blijft onverminderd om de Palestijnse staat te erkennen en een importverbod op te leggen aan producten uit de illegale nederzettingen.
Tegelijkertijd mag de regering niet langer haar ogen sluiten voor de realiteit die Israël geschapen heeft: één staat, waarin de Palestijnen veel minder rechten hebben dan Israëli’s. Mensenrechtenorganisaties noemen die situatie bij naam: apartheid. Wanneer Israël de tweestatenoplossing onmogelijk maakt en vernietigt, moeten Nederland en de EU het enige alternatief bevorderen: één staat met gelijke rechten voor iedereen.
