In het Financieele Dagblad van 14 maart verscheen een extreem eenzijdig stuk over Palestijns antisemitisme, dat een existentiële bedreiging zou zijn voor Israël en ‘de joden’. The Rights Forum leverde in reactie daarop op 19 maart een artikel aan. De verwachting was dat het spoedig door het FD zou worden geplaatst, maar dat is tot dusver niet gebeurd. Het is hieronder te lezen.
In het Financieele Dagblad van 14 maart verscheen een artikel van columnist Ralf Bodelier getiteld ‘Jodenhaat’. Bodelier heeft een maand in Israël doorgebracht en betoogt dat het land permanent bedreigd wordt door (voornamelijk Palestijnse) antisemitische krachten. Die zouden uit zijn op de vernietiging van Israël en zelfs vastbesloten zijn ‘de joden uit te roeien’. ‘Rondreizen, laat staan wonen in Israël, is leven in angst’, schrijft hij.
Het beeld dat Bodelier schetst is een aanstootgevende vertekening van de werkelijkheid. Het gaat volledig voorbij aan de historie van het conflict en de feitelijke machtsverhoudingen. Die leren dat, als het over het ‘vernietigen’ van staten gaat, het Israël is dat Palestina ‘vernietigt’.
De geboorte van Israël ging rond 1948 gepaard met de verdrijving van het overgrote deel van de Palestijnse bevolking. De Palestijnse vluchtelingen wordt tot op de dag van vandaag hun recht op terugkeer en/of compensatie van hun gestolen bezittingen onthouden. Velen leven nog altijd in vluchtelingenkampen. De in Israël achtergebleven Palestijnen – circa twintig procent van de bevolking – hebben minder rechten dan joodse Israëli’s.
Sinds 1967 houdt Israël het resterende deel van historisch Palestina bezet: de Westelijke Jordaanoever, Oost-Jeruzalem en Gaza. De circa vijf miljoen Palestijnen die er leven lijden onder uiteenlopende vormen van gewelddadige onderdrukking. Hun rechten worden over de hele linie geschonden. Als Israëli’s al in angst leven, geldt dat in het kwadraat voor Palestijnen.
De lang gekoesterde formule voor vrede die bekendstaat als de ‘tweestatenoplossing’, waarbij de bezette gebieden het grondgebied van de staat Palestina zouden vormen, is door de Palestijnen geaccepteerd, maar door Israël afgewezen. Sterker, door de voortgaande onteigening en annexatie van Palestijns land, en de illegale vestiging van inmiddels 750 duizend Israëlische kolonisten in ‘nederzettingen’, heeft Israël een levensvatbare staat Palestina onmogelijk gemaakt.
Het is geen wonder dat Palestijnen in opstand komen tegen dit onrecht. De door Bodelier genoemde Palestijnse organisaties – Hamas en de Al-Aqsa Martelarenbrigade – zijn ontstaan in reactie op de Israëlische overheersing en zullen niet verdwijnen zolang die overheersing blijft bestaan. Door hen af te schilderen als antisemitische terroristen die uit zijn op de vernietiging van Israël en ‘de joden’, probeert Israël de overheersing te legitimeren als een onontkoombare strijd om het bestaan. Bodelier neemt deze hasbara (propaganda) klakkeloos over.
Weerzinwekkend is zijn schets van de Gazastrook. Na de terugtrekking van Israël uit Gaza in 2005 ‘lonkte voor de Gazanen de vrijheid’, schrijft hij, maar in plaats van zich te concentreren op ontwikkeling richtten zij zich op ‘de vernietiging van Israël’. Daarbij vergeet hij dat Hamas in 2006 koos voor de ‘politieke weg’ en de Palestijnse verkiezingen glansrijk won, maar daarna door Israëlisch geweld en internationale sancties in een isolement werd gedreven. Ook vergeet hij dat Israël een wurgende blokkade instelde – in feite een voortzetting van de bezetting – die in de Gazastrook een permanente humanitaire noodsituatie heeft doen ontstaan.
Bodelier ziet slechts ‘Israëli’s die dag in, dag uit met het levensbedreigende antisemitisme moeten leven’. Medelijden heeft hij alleen met de Palestijnse kinderen, die volgens hem door de Palestijnse organisaties ‘rücksichtslos worden opgeofferd’. Palestijnen zijn in zijn artikel geen mensen, maar onmenselijke wezens met een sinistere agenda en een aangeboren haat jegens joden.
Betekent dit alles dat er onder Palestijnen geen antisemitisme bestaat? Natuurlijk niet. Dat bestaat net zo goed als er in Israël – op grote schaal zelfs – anti-Palestijns racisme bestaat. Illustratief is de opmerking van premier Netanyahu na de verkiezingen eerder deze maand, waarin de Palestijnse ‘Verenigde Lijst’ een recordaantal zetels behaalde. Die doen er niet toe, zei Netanyahu, er kan geen sprake van zijn dat Palestijnen, als geboren vijanden van de ‘joodse staat’, zouden kunnen meeregeren.
Palestijnen doen er niet toe. Dat is in politiek Israël het overheersende gezichtspunt. Zoals zij in Israël geen recht hebben op werkelijke politieke macht, hebben zij in bezet gebied geen recht op een eigen staat en hebben de vluchtelingen geen recht op terugkeer. Wie zich daartegen verzet is een antisemitische terrorist die Israël wil vernietigen. Met die mantra zet Israël zijn uitzichtloze overheersing voort, met dank aan mensen als Bodelier, die bereid zijn de hasbara verder uit te dragen.
