Redacteur Bart Schut van het Nieuw Israëlietisch Weekblad laat geen kans voorbijgaan om The Rights Forum zwart te maken. Ditmaal verzon hij dat op onze website ‘lovende stukken over jodenhater en terreurverheerlijker Abou Jahjah’ verschijnen.
Bart Schut krijgt er geen genoeg van, het zwartmaken van organisaties die hem niet aanstaan. Daarbij heeft hij het vizier permanent gericht op The Rights Forum. Of hij ervoor betaald krijgt is niet bekend, maar hoe dan ook grijpt hij alles aan om The Rights Forum in verband te kunnen brengen met antisemitisme en terreur.
Vrijdag schreef hij op Twitter dat op onze website ‘lovende stukken verschijnen over jodenhater en terreurverheerlijker Abou Jahjah’. Ook Een Ander Joods Geluid kreeg ervan langs, want die organisatie was meer dan een jaar geleden betrokken bij een debat waar Abou Jahjah een van de vier sprekers was. ‘Tuig zoekt tuig’, schrijft Schut.
Door ons verzocht zijn nieuwe aantijging te onderbouwen kwam Schut op Twitter niet verder dan één artikel, waarover van alles te zeggen is, maar niet dat het een ‘lovend stuk over Abou Jahjah’ is. Het is een terugblik op het door Schut verketterde debat, ruim een jaar geleden geschreven door Hassnae Bouazza, die dat debat met vaardige hand had geleid. Het artikel geeft een goede impressie van de avond, die vooraf van meerdere kanten in een kwaad daglicht was gesteld, onder meer door Schut zelf in het Nieuw Israëlietisch Weekblad (NIW).
Schuts ‘lovende stukken over Abou Jahjah’ bestaan niet. Ze zijn een verzinsel, bedoeld om The Rights Forum opnieuw met antisemitisme en terreur te kunnen associëren – Abou Jahjah is volgens hem immers ‘een jodenhater en terreurverheerlijker’. Het is het handelsmerk van Schut, de activist in journalistenplunje.
Eind augustus beschuldigde hij The Rights Forum plompverloren van het schrijven van ‘antisemitische bagger’. Kort daarop zette hij alle sluizen van het riool open om ons in een artikel in het NIW af te kunnen schilderen als een organisatie met duistere connecties en antisemitische en terroristische sympathieën. In een lang artikel fileerde eindredacteur Martijn de Rooi van The Rights Forum zijn stemmingmakerij, en riep hij Schut op zijn beschuldigingen te onderbouwen. Die onderbouwing bleef uit.
Voor argumenten en debat moet je niet bij Schut zijn. In zijn strijd tegen organisaties die vinden dat Palestijnen dezelfde rechten toekomen als Israëli’s heeft hij maar één wapen: bespuug ze en ren hard weg. Maak ze verdacht, associeer ze met terreur en bovenal met antisemitisme. Dat zijzelf joods zijn doet er niet toe, dan zijn het ‘foute’ joden, die mag je gerust van antisemitisme beschuldigen. Schut bedrijft activisme van de lafste en armoedigste soort.
Hoofdredactie en bestuur van het NIW vinden het blijkbaar best dat in hun blad, ooit een medium met een zekere standing, het moddergooien tot journalistiek is verheven. Dat een redacteur organisaties en personen met onwelgevallige opvattingen op ongehoorde wijze belastert. En dat hij, door het antisemitisme als politiek wapen te misbruiken, eraan bijdraagt dat dat begrip iedere betekenis verliest.
