In Hebron zitten Palestijnse scholieren geregeld met tranen in de ogen in de klas. Het Israëlische leger schiet regelmatig traangasgranaten op scholen af.
Onderwijzend personeel in Hebron (Al-Khalil) beklaagt zich er al tijden over: Israëlische bezettingstroepen die tijdens lesuren traangasgranaten afschieten op scholen in de stad. De Israëlische autoriteiten ontkennen bij hoog en bij laag dat ‘het meest morele leger ter wereld’ zich daaraan bezondigt. Maar de Israëlische krant Haaretz (€) publiceerde videobeelden waaruit het tegendeel blijkt.
De videobeelden werden op 18 november gemaakt bij de Al-Khalil School for Boys. Duidelijk is te zien dat de Israëlische militairen niet belaagd werden door met stenen gooiende scholieren – volgens Haaretz het gebruikelijke excuus van het leger in het ‘incidentele geval’ er traangas wordt gebruikt in de buurt van een school.
Het hoofd van de school laat de Haaretz-verslaggever een doos met tientallen lege traangasgranaten zien. Het is de oogst van de laatste paar maanden. Sinds kort wordt de school dagelijks beschoten, zeggen leraren. Aan de muur hangen tientallen foto’s van het afschieten van traangasgranaten op de school en van arrestaties van leerlingen. De school begon drie jaar geleden met het documenteren van de ‘incidenten’.
Voor de Israëlische organisatie Breaking the Silence zijn de beelden geen verrassing. Al in 2013 verklaarde een voormalige militair tegenover de organisatie dat hij aanwezig was bij het met traangasgranaten beschieten van kinderen die voor een school stonden, schrijft Haaretz. Breaking the Silence is een organisatie van ex-militairen die getuigenissen van militairen over Israëlische misdaden optekent en publiceert. Toevallig verscheen onlangs een boekje over Hebron/Al-Khalil, getiteld Occupying Hebron, dat de context weergeeft waarbinnen de traangasaanvallen moeten worden gezien.
Duizenden Palestijnse scholieren en studenten staan bloot aan die aanvallen, zegt onderzoeksdirecteur Ron Zaidel van Breaking the Silence tegen Haaretz. En uit de duizenden getuigenissen van Israëlische militairen die door de organisatie zijn vastgelegd is onomstotelijk gebleken dat geweld tegen kinderen inherent is aan de Israëlische overheersing van de Palestijnse bevolking. Met die kennis, zegt hij, is er nog maar één vraag die ertoe doet: waarom accepteren we dit?
The thousands of testimonies that we have collected over the years clearly show that violence against children is an unavoidable part of the military dictatorship ruling a civilian population. When the facts are clear and known, each and every one of us must ask ourselves a simple question: Is this reality acceptable to us, or is it not?
