Dinsdag 10 december, de Dag van de Mensenrechten, stemt de Tweede Kamer over het destructieve voorstel van SGP en JA21 om de financiële bijdrage aan UNRWA af te bouwen. Met de toegezegde steun van de coalitiepartijen lijkt de stemming een formaliteit.
Hypocriet en misdadig. Dat is het voorstel van SGP en JA21 om het mes te zetten in de jaarlijkse Nederlandse bijdrage aan UNRWA, de VN-organisatie voor Palestijnse vluchtelingen die afgelopen zondag precies 75 jaar bestond. Voor het enthousiasme van de coalitiepartijen PVV, VVD, NSC en BBB om dat voorstel te steunen, geldt dezelfde kwalificatie.
De coalitiepartijen hebben de steun van SGP en JA21 nodig om de begroting van het ministerie van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingshulp door de Tweede Kamer en aansluitend de Eerste Kamer te krijgen, lichtten wij afgelopen woensdag toe. Daarvoor zijn zij graag bereid de enige organisatie te gronde te richten die in staat is de met een Israëlische genocide bedreigde Palestijnse bevolking van Gaza substantieel hulp te bieden.
SGP en JA21 wilden aanvankelijk de UNRWA-bijdrage komend jaar ruim halveren, van 19 miljoen naar 9 miljoen euro, en daarna in enkele jaren terugbrengen tot nul. Daarvoor bleek afgelopen donderdag in de Tweede Kamer echter geen meerderheid te bestaan. Die is er wel voor een aangepast voorstel, bleek diezelfde dag: de coalitiepartijen kunnen zich vinden in een verminderde bijdrage van 15 miljoen in 2025, en een snelle afbouw naar 1 miljoen euro daarna. Komende dinsdag 10 december – ironisch genoeg de jaarlijkse Dag van de Mensenrechten – stemt de Kamer over het voorstel.
UNRWA verleent sinds de oprichting in 1949 existentiële hulp aan inmiddels miljoenen Palestijnse vluchtelingen in Palestina en omringende landen. In het humanitaire spookhuis Gaza, waar het Israëlische leger al 14 maanden op een onbeschrijfelijke manier huishoudt, doen de UNRWA-medewerkers dat met gevaar voor eigen leven: meer dan 250 van hen zijn al door Israël gedood. Tweederde van de UNRWA-faciliteiten, waaronder scholen, medische posten en distributiecentra, zijn door Israël gebombardeerd.
Met hun voorstel behartigen SGP en JA21 Israëls politieke agenda, zetten wij afgelopen woensdag ten overvloede uiteen. Israël maakt UNRWA het werken al jaren zo goed als onmogelijk en voert agressief campagne in de hoop steun te vinden voor opheffing van de VN-organisatie. Al eerder bleken de bovengenoemde politieke partijen graag bereid die te geven, net als onder meer de ChristenUnie, die al even weinig op heeft met christelijke naastenliefde als de mannenbroeders van de SGP.
Op 28 oktober jongstleden nam het Israëlische parlement zelfs twee wetten aan die UNRWA uit bezet Oost-Jeruzalem verbannen en het werken op de bezette Westelijke Jordaanoever onmogelijk maken. Daarnaast voert de Israëlische regering een wereldwijde desinformatiecampagne. Het laat extreem kwaadaardige advertenties plaatsen op Google en sociale media en op grote billboards in de publieke ruimte. Afgelopen donderdag riep UNRWA de betrokken mediabedrijven en reclamebureaus op hun medewerking te staken, aangezien zij ‘het leven van UNRWA-personeel ernstig in gevaar dreigen te brengen’.
In navolging van Israël beweren SGP en JA21 dat UNRWA ‘niet neutraal’ is. Zij wijzen erop dat volgens Israël twaalf van de ruim 32 duizend medewerkers van UNRWA (oftewel 0,04 procent), van wie 13 duizend werkzaam in Gaza, betrokken zouden zijn geweest bij de wrede aanval van Hamas op 7 oktober 2023.
Het gaat natuurlijk veel te ver om de eventuele betrokkenheid van een minimaal aantal medewerkers af te wentelen op de hele organisatie, en bovendien leverde diepgaand onderzoek geen bewijs op voor de vermeende betrokkenheid. Direct ingesteld intern onderzoek van de VN naar uiteindelijk 19 medewerkers leidde in augustus dit jaar tot de conclusie dat van negen van hen ‘niet uit te sluiten valt dat zij betrokken zijn geweest’. Het werkverband van de negen werd ondanks het gebrek aan concreet bewijs beëindigd, ‘in het belang van UNRWA’.
Een veel breder onderzoek naar de neutraliteit van UNRWA, uitgevoerd door een Independent Review Group onder leiding van de voormalige Franse minister Catherine Colonna, concludeerde in april dit jaar dat UNRWA een ‘robuust kader’ bezit om de neutraliteit te waarborgen, robuuster ‘dan van andere soortgelijke VN- of ngo-organisaties’. Niettemin zagen de onderzoekers ruimte voor verdere versterking van de neutraliteit, waarvoor zij concrete aanbevelingen deden.
Op 24 april publiceerde UNRWA een reactie op het Colonna-rapport, waarin het zich aansloot bij de conclusies, en de concrete aanpak van verbeteringen aankondigde. In mei publiceerde UNRWA bovendien een gedetailleerd, strikt op feiten gebaseerd weerwoord (Claims Versus Facts) op de beschuldigingen die sinds januari – maar zoals gezegd in feite al jaren – door Israël en zijn lobby worden rondgepompt.
Opmerkelijk in het licht van de beschuldigingen is ook dat UNRWA sinds 2011 tweemaal per jaar overzichten van zijn complete werknemersbestand heeft voorgelegd aan Israël en andere landen. Nooit heeft Israël melding gemaakt van eventuele banden van medewerkers met Hamas of andere problemen. Desondanks blijft Israël, met in zijn kielzog de genoemde politieke partijen en radicale pro-Israëlische lobbyorganisaties als het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI), fanatiek campagne voeren tegen UNRWA.
Opvallend is dat geen van deze partijen en organisaties pleit voor maatregelen tegen Israël. Het Israëlische leger mag zich in Gaza onder ieders ogen schuldig maken aan etnische zuivering, genocidaal geweld en andere verschrikkelijke misdaden, waarvoor het Internationaal Strafhof arrestatiebevelen heeft uitgevaardigd tegen premier Netanyahu en voormalig defensieminister Gallant. Op de bezette Westelijke Jordaanoever mogen Israëlische kolonisten met steun van het leger hun illegale en gewelddadige gang blijven gaan. In de afgelopen 14 maanden veegden zij zeker vijftig Palestijnse gemeenschappen van de kaart en stichtten ze minstens 41 zogeheten ‘buitenposten’, die zelfs volgens de Israëlische wet illegaal zijn.
Geen van de genoemde politieke partijen en organisaties pleit voor stevige sancties tegen het Israëlische leger en de regering-Netanyahu, de hoofdverantwoordelijke voor het geweld in Gaza en de koloniale politiek en kolonisten-pogroms op de Westoever en in bezet Oost-Jeruzalem. Integendeel, zij zijn voorstander van het blijven bewapenen van Israël en het blijven onderhouden van economische banden met de kolonisten en de zogeheten nederzettingeneconomie. Als het om neutraliteit gaat zijn partijen als SGP en JA21 en organisaties als het CIDI, dat al jaren een lastercampagne tegen UNRWA voert, de laatsten om anderen de maat te nemen.
Een tweede punt dat SGP en JA21 tegen UNRWA aanvoeren is de zogenaamde ‘anti-Israëlische en antisemitische haat’ die zou blijken uit de schoolboeken die worden gebruikt in het UNRWA-onderwijs. Het is een door onderzoekers veelvuldig weerlegd punt; uitingen die als antisemitisch zouden kunnen worden bestempeld moet je met een lantaarntje zoeken. Het wordt niettemin eindeloos en met groot fanatisme herhaald door clubs als de SGP en het CIDI, en beruchte internationale lasterorganisaties als IMPACT-se en UN Watch – de laatste werd in juni dit jaar door de PVV naar de Tweede Kamer gehaald.
In het Colonna-onderzoek wordt onderstreept dat UNRWA een groot aantal toezichtmechanismen hanteert, die de neutraliteit van het studiemateriaal moeten garanderen. Zo worden de schoolboeken – die overigens niet door UNRWA, maar door de Palestijnse Autoriteit worden samengesteld – regelmatig op een gebrek aan neutraliteit onderzocht.
Bij het laatste, in 2022-2023 uitgevoerde onderzoek werden op 3,85 procent van het totaal aantal pagina’s van alle schoolboeken formuleringen aangetroffen die zouden kunnen worden beschouwd als niet in overeenstemming met ‘de waarden, richtlijnen of het standpunt van de VN over het conflict’ of ‘de normen van UNESCO’. In haar rapport deed Colonna aanbevelingen om kwesties als deze voortaan te voorkomen. Concreet ging het om punten als:
[…] het gebruik van historische kaarten in een niet-historische context, bijvoorbeeld zonder Israël te noemen; het benoemen van Jeruzalem als de hoofdstad van Palestina; het benoemen van steden in Israël als Palestijnse steden; het gebruik van het woord zionistisch (bijvoorbeeld ‘zionistische bezetting’, verwijzend naar Israël).
Ook op dit onderwerp viert bij SGP, JA21, CIDI en aanverwante clubs de hypocrisie hoogtij. Want wie een blik werpt op Israëlische schoolboeken en het Israëlische onderwijs in het algemeen ziet dat het Palestijnse lesmateriaal daar eerder gunstig dan negatief bij afsteekt.
Sterker, op vrijwel alle officiële Israëlische landkaarten en overheidsdocumentatie ontbreekt de grens tussen Israël en de bezette Palestijnse gebieden, en wordt het hele gebied ‘tussen de rivier en de zee’ aangeduid als Israëlisch. Alom wordt Jeruzalem aangeduid als ‘eeuwige en ondeelbare hoofdstad van Israël’. In schoolboeken wordt verzwegen dat de Palestijnse gebieden illegaal bezet en gekoloniseerd worden. Alles wat het Israëlische narratief zou kunnen verstoren wordt uit onderwijsmateriaal en overheidsdocumenten geweerd. We zullen de SGP, JA21, het CIDI en aanverwanten er nooit over horen.
Waar we deze partijen en organisaties evenmin over zullen horen zijn de gruwelijke methoden die Israël hanteert om UNRWA zwart te maken. In zijn vorige week gepubliceerde rapport Bearing Witness to the Israel-Gaza War doet de Israëlische historicus Lee Mordechai er een boekje over open. In het rapport beargumenteert hij primair, in navolging van zijn Israëlische collega’s Amos Goldberg en Omer Bartov, dat Israël zich schuldig maakt aan genocide. Het hoofdstuk The Media, Propaganda And The War bevat een scherpe analyse van de campagne tegen UNRWA en het armoedige ‘bewijs’ dat Israël en zijn bondgenoten aanvoeren. Mordechai schrijft onder meer:
Israël zette Gazaanse werknemers van UNRWA onder druk om valselijk te verklaren dat UNRWA banden heeft met Hamas, en dat UNRWA-personeel deelnam aan de aanslag van 7 oktober 2023. De werknemers werden geslagen, gemarteld en er werd gedreigd dat hun familieleden schade zou worden toegebracht.
Ook maakt Mordechai melding van een ‘operatie’ van het Israëlische ministerie van Diasporazaken en Antisemitismebestrijding, bedoeld om de opinie van Amerikanen en Canadezen (en met name zwarte parlementsleden) over UNRWA en de Palestijnen te beïnvloeden. De campagne werd uitgevoerd door een commercieel campagnebureau. Dat maakte op grote schaal gebruik van fake nieuwswebsites en valse accounts op sociale media, zoals het Israëlische dagblad Haaretz afgelopen juni al onthulde. De verspreide content had een sterk islamofoob karakter.
Interessant is dat bij de operatie ook de schimmige front company met de naam Concert (alias Voices of Israel) betrokken was, die door Israëlische ministeries wordt gebruikt om de eigenlijke organisator van campagnes aan het oog te onttrekken – we schreven er eerder over. Interessant is verder dat het ministerie van Diasporazaken en Antisemitismebestrijding ook de afzender was van het recente ‘speciale rapport’ over de zogenaamde ‘Jodenjacht’ in Amsterdam op 7 november jongstleden. Daarin werd zonder enige onderbouwing de Stichting Palestijnse Gemeenschap aangewezen als de spil in een netwerk van organisaties en mensen die ‘banden met de terroristische organisaties Hamas en PFLP’ zouden hebben, en betrokken zouden zijn bij de ‘islamitische terroristische aanval in Amsterdam’. Interessant is tenslotte dat de Israëlische regering onlangs een boycot van Haaretz instelde vanwege de voor Israëlische begrippen kritische berichtgeving van de krant.
Zoals wij afgelopen woensdag schreven staat het voornemen om het mes te zetten in de bijdrage aan UNRWA ook nog eens haaks op de steun die Nederland zes dagen geleden gaf aan een VN-resolutie. In artikel 18 (pagina 6) van die resolutie wordt er bij alle staten juist op aangedrongen om:
[…] de economische, humanitaire en technische bijstand aan het Palestijnse volk en de Palestijnse regering in deze kritieke periode voort te zetten en te bespoedigen, teneinde de ernstige humanitaire situatie in de bezette Palestijnse gebieden (met inbegrip van Oost-Jeruzalem), die in de Gazastrook catastrofaal is, te helpen verlichten […].
De voorstanders van de afbouw van de UNRWA-bijdrage zeggen dat zij de hulp niet volledig willen schrappen, maar deels willen overhevelen naar andere organisaties. In dat verband wordt het VN-kinderfonds UNICEF genoemd. UNICEF zelf is echter een uitgesproken tegenstander van de afbouw van de UNRWA-bijdrage. Die zal ‘verwoestende gevolgen hebben voor de inwoners van Gaza, waaronder één miljoen kinderen’. Met zijn 13 duizend medewerkers is UNRWA ‘de ruggengraat van humanitaire hulp in Gaza’, aldus UNICEF. Andere organisaties hebben niet meer dan ‘enkele tientallen medewerkers in Gaza’.
Ook Catherine Colonna noemt in haar rapport UNRWA ‘onvervangbaar en onmisbaar’:
UNRWA is cruciaal in het leveren van levensreddende humanitaire hulp en essentiële sociale diensten, met name op het gebied van gezondheid en onderwijs, aan Palestijnse vluchtelingen in Gaza, Jordanië, Libanon, Syrië en de Westelijke Jordaanoever. Als zodanig is UNRWA onvervangbaar en onmisbaar voor de menselijke en economische ontwikkeling van Palestijnen.
De visie van UNICEF en Colonna, die binnen de wereld van hulpverlening en mensenrechten vrij algemeen wordt gedeeld, onderstreept ten overvloede dat het voornemen om UNRWA te korten niets te maken heeft met humanitaire overwegingen. Het is louter gestoeld op de wens van Israël om af te rekenen met UNRWA. Dat de gevolgen voor de Palestijnen in Gaza en elders desastreus zijn, speelt voor Israël en zijn bondgenoten geen rol, zo het al niet expliciet de bedoeling is.
Colonna benadrukt terecht dat UNRWA moet blijven bestaan zolang een politieke oplossing voor de kwestie-Palestina uitblijft. Wat dat betreft dienen onze politici niet naar UNRWA, maar in de spiegel te kijken: Nederland heeft nog nooit een vinger uitgestoken om zo’n oplossing dichterbij te brengen. De Europese Unie evenmin.
De Nederlandse en Europese politiek is er altijd op gericht geweest de kwestie-Palestina in stand te houden. De illegale Israëlische bezetting en kolonisering duren inmiddels 57 jaar, zonder dat Den Haag of Brussel ook maar één sanctie tegen Israël heeft getroffen. De Palestijnse vluchtelingen die in de jaren 1947-1952 door Joodse en Israëlische strijdgroepen van huis en haard werden verdreven (de Nakba), worden sindsdien met hun nakomelingen in een onacceptabele situatie van rechteloosheid en afhankelijkheid gehouden.
Het is de allerhoogste tijd voor een radicale koerswijziging van de Nederlandse en Europese politiek. De medeplichtigheid aan Israëls meedogenloze en illegale Palestinabeleid dient plaats te maken voor een actieve, op het internationaal recht gebaseerde vredespolitiek. Alleen langs die weg zal UNRWA op den duur overbodig zijn en opgeheven kunnen worden.
