De ChristenUnie behoort samen met de SGP, PVV en FvD tot de harde kern van de politieke pro-Israël-lobby. Kernwaarden als mensenrechten en christelijke solidariteit leggen het bij de partij, als het op Israël-Palestina aankomt, af tegen religieuze ideologie en Israëls geopolitieke belangen. In Joël Voordewind had de fractie een buitenlandwoordvoerder die fanatiek Israëls belangen behartigde. Voordewind stelde zich niet verkiesbaar voor de verkiezingen van 17 maart 2021.
Terwijl de ChristenUnie zich in het algemeen inzet voor vluchtelingen en andere kwetsbare groepen, weigert het de kwetsbare groepen in de bezette Palestijnse gebieden, alsmede de Palestijnse vluchtelingen elders in de regio, diezelfde aandacht en bescherming te geven. Zo stemde de fractie tegen een motie die opriep tot veroordeling van Israël wegens het doodschieten van ongewapende Palestijnse demonstranten tijdens de Grote Mars van Terugkeer-demonstraties in de Gazastrook.
In de periode Rutte-III steunde de fractie slechts één motie waarin kritische elementen over de bezetting stonden – op een totaal van 26 ‘anti-bezettingsmoties’. De reden voor die steun was bovendien geen mededogen met de Palestijnen, maar het feit dat in de motie ook zware kritiek op de Palestijnen werd geleverd.
De partij steunde 57 procent van de moties die als ‘pro-bezetting’ kunnen worden gekarakteriseerd. Uitzonderingen waren enkele PVV-moties die opriepen tot het loslaten van de tweestatenoplossing. Die oplossing maakt expliciet deel uit van het regeerakkoord, en dat sloot steun van coalitiepartner ChristenUnie hoe dan ook uit. In de meeste gevallen stemde de fractie echter mee met de pro-bezettingmoties van PVV en SGP.
De ChristenUnie-fractie keerde zich in de afgelopen kabinetsperiode tegen de etikettering van producten uit de illegale Israëlische nederzettingen, tegen geweldloos verzet door de BDS-beweging, tegen de vluchtelingenorganisatie UNRWA, tegen hulp aan Palestijnse NGO’s, tegen kritiek van VN-organisaties op Israëls beleid, en tegen de erkende bevoegdheid van het Internationaal Strafhof om oorlogsmisdaden in bezet Palestijns gebied te onderzoeken.
In januari 2020 publiceerde The Rights Forum drie artikelen waarin uitgebreid wordt ingegaan op de politiek van de ChristenUnie (hier, hier en hier).
Uit het verkiezingsprogramma:
Christenen weten zich op bijbelse gronden met het Joodse volk verbonden. De staat Israël, één van de weinige democratieën in het Midden-Oosten, is voor Joden de laatste hoop op een veilige plek in een wereld waarin het giftige antisemitisme onuitroeibaar blijkt. Gelet hierop en op de instabiliteit van Israëls buurlanden, staat de ChristenUnie voor politieke steun aan de staat Israël, met inachtneming van internationale rechtsbeginselen.
De Nederlandse ambassade wordt gevestigd in Jeruzalem, de ongedeelde hoofdstad van de staat Israël. We houden hoop op verzoening tussen Israël en de Palestijnen. Kleinschalige verzoeningsprojecten laten op een prachtige manier zien hoe Israëliërs en Palestijnen elkaar écht kunnen ontmoeten en samenleven. Hoopvol zijn ook de verbeterde betrekkingen tussen Israël en enkele Arabische landen in de regio.
Ondanks deze lichtpuntjes doet het pijn om te zien dat het vredesproces tussen Israël en de Palestijnen op een dood spoor is geraakt. Een vredesregeling kan pas standhouden met veilige en erkende grenzen voor Israël en de erkenning van de Palestijnse aspiraties om tot een eigen staat te komen. Vrede komt alleen in zicht als Israël in het nederzettingenbeleid oog heeft voor de belangen van de Palestijnen en als de Palestijnen de staat Israël zonder voorwaarden vooraf accepteren en erkennen.
Inwoners van de Palestijnse gebieden hebben recht op een menswaardig bestaan. Israël moet de bewegingsvrijheid voor de inwoners van de Palestijnse gebieden en het economische verkeer bevorderen. De Palestijnse Autoriteit dient de democratische waarden en mensenrechten te bevorderen, waaronder godsdienstvrijheid voor christenen. Ook dient zij corruptie en terrorisme te bestrijden.
