Om nog voor Amerikaanse economische steun in aanmerking te komen dient de Palestijnse Autoriteit het verstrekken van toelagen aan (familie van) veroordeelde en gedode terroristen te staken. Dat bepaalt een nieuwe wet, waarmee de Amerikanen opnieuw blijk geven van hun extreem eenzijdige opstelling in de kwestie-Palestina/Israël.
Na de forse inhoudingen op de Amerikaanse bijdrage aan de VN-organisatie voor Palestijnse vluchtelingen (UNRWA), draait president Trump met de nieuwe wet de Palestijnen verder de duimschroeven aan. De wet, de zogeheten Taylor Force Act, werd al in mei 2017 door het Huis van Afgevaardigden aangenomen. Afgelopen donderdagnacht volgde de Senaat en vrijdagavond bekrachtigde Trump de wet met zijn handtekening.
De wet maakt de verstrekking van ‘steun aan de Westelijke Jordaanoever en Gaza afhankelijk van stappen van de Palestijnse Autoriteit om geweld en terreur tegen Israëlische burgers te beëindigen’. Het gaat om steun uit het Amerikaanse ‘Economic Support Fund’, zoals omschreven in de Foreign Assistance Act. De Amerikaanse bijdragen aan de Palestijnse veiligheidsdiensten blijven vooralsnog onaangetast. Hetzelfde geldt voor bijdragen aan vaccinatieprogramma’s, waterzuivering en ziekenhuizen in Oost-Jeruzalem.
De Amerikaanse economische steun, die zo’n 300 miljoen dollar per jaar zou bedragen, wordt gebonden aan drie verplichtingen voor de Palestijnse Autoriteit (PA). Die dient ‘geloofwaardige stappen’ te zetten om geweld van Palestijnen tegen Israëlische burgers te beëindigen; gewelddadigheden openlijk te veroordelen en onderzoek in te stellen zodat daders kunnen worden berecht; en − het voornaamste punt − het verlenen van financiële bijdragen aan (familieleden van) veroordeelde dan wel gedode terroristen te staken.
Het is staand beleid van de PA om familieleden van gedode en gedetineerde Palestijnen − onder wie personen die een aanval hebben gepleegd − een financiële toelage te geven voor hun levensonderhoud. De PA beschouwt dat als een heilige plicht en weigert principieel toe te geven aan de druk om de betalingen te staken. Dat zal ook nu niet gebeuren, maakte de PA bekend.
De Israëlische regering laat al jaren geen gelegenheid voorbijgaan om aanvallen van Palestijnen op Israëli’s terug te voeren op de betalingen. Die zouden een ‘perverse prikkel tot terrorisme’ zijn. Palestijnen zouden zich laten doodschieten of levenslang laten opsluiten uit geldelijk gewin, is het niet voor henzelf dan voor hun gezinnen. Als dat het geval zou zijn, zou dat aanleiding moeten zijn eens goed naar de omstandigheden te kijken waaronder mensen tot zulke stappen overgaan.
Maar Israëls bedoeling is een andere: het wil dat de PA – die op veiligheidsgebied al intensief met Israël samenwerkt en door de Palestijnse bevolking steeds sterker wordt gezien als een klassiek corrupt marionettenregime – nog verder gaat in het smoren van Palestijns ‘terrorisme’, waartoe Israël ook het gooien van stenen naar zwaarbewapende bezettingstroepen rekent. In Israël zelf is een wetsvoorstel in behandeling dat tot doel heeft de afdracht van belastingen die Israël (als uitvloeisel van de Oslo-akkoorden) voor de PA int te verminderen met het bedrag dat wordt besteed aan ‘terroristenuitkeringen’.
De Israëlische roep werd overgenomen door de zogenoemde internationale Israël-lobby, en werd in de Verenigde Staten (VS) versterkt door de moord op de Amerikaanse student Taylor Force, naar wie de nieuwe wet is genoemd. Force (29) was een voormalige militair die in Israël was in het kader van een onderwijsprogramma toen hij in maart 2016 in Jaffa door een Palestijn van de Westelijke Jordaanoever werd doodgestoken.
Ook in Nederland drongen lobby-organisaties als het Centrum voor Informatie en Documentatie Israël (CIDI) en ‘pro-Israëlische’ politieke partijen er bij de Nederlandse regering op aan de steun aan de PA te verminderen. Het CIDI spreekt in dit verband van ‘beloningen voor terroristen’ en ‘terreursalarissen’. In recente Kamervragen vroeg Joël Voordewind van de ChristenUnie minister Stef Blok van Buitenlandse Zaken opnieuw of hij ‘bereid is de Nederlandse hulpgelden aan de PA te verminderen naar voorbeeld van de Taylor Force Act’.
Onder inspiratie van Tel Aviv wordt gepoogd het bedrag dat de PA aan ‘terroristen en hun families’ betaalt zo hoog mogelijk voor te stellen. Volgens Israëlische politici, onder wie premier Netanyahu, gaat het om een jaarlijkse bijdrage van 350 miljoen dollar. Onlangs concludeerde The Washington Post op basis van diepgaand onderzoek dat het genoemde bedrag zwaar overdreven is. Het precieze bedrag is niet vast te stellen, schrijft The Post, maar bedraagt zeer waarschijnlijk minder dan éénderde van het door Israël genoemde bedrag.
Niettemin schreef het CIDI eergisteren opnieuw dat ‘de PA afgelopen jaar niet minder dan 347 miljoen dollar heeft overgemaakt aan terroristen en hun families’. Naar aanleiding van een uitspraak van Likud-parlementariër Avi Dichter stelt het CIDI verder dat ‘het geraamde budget voor dit jaar nog hoger is: 403 miljoen’. De uitspraak van Dichter was ook voor SGP, VVD en CDA reden Kamervragen in te dienen.
Volgens The Washington Post verminderde het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken de economische steun aan de Palestijnen altijd al met het feitelijke bedrag dat de PA betaalt aan (familie van) veroordeelde en gedode terroristen. Om welk bedrag en hoeveel terroristen het gaat wordt door het ministerie geheim gehouden. Met de nieuwe wet maakt dit beleid van vermindering plaats voor volledige beëindiging van de economische steun.
Met deze stap geven de Amerikanen opnieuw blijk van hun extreem eenzijdige opstelling in de kwestie-Palestina/Israël. Want waarom wordt de Amerikaanse steun aan Israël niet afhankelijk gemaakt van concrete stappen van de Israëlische regering om geweld tegen Palestijnse burgers te beëindigen? Is het systematische geweld van Israëlische militairen en kolonisten tegen Palestijnen geen terreur? En laat Israël niet structureel na zulk geweld te veroordelen en te onderzoeken? En, erger nog: is dat geweld niet inherent aan het Israëlische bezettingsregime? Waarom maken de Amerikanen de hulp aan Israël niet afhankelijk van beëindiging van de bezetting en kolonisering?
Op dit punt wees PA-woordvoerder Yusuf al-Mahmud in reactie op de Amerikaanse maatregel. In een boodschap die hopelijk ook in politiek Den Haag ter harte wordt genomen beklemtoonde hij eens te meer dat de PA niet voor de druk zal buigen. In Palestijnse ogen zijn gedode en gedetineerde Palestijnen ‘heilige symbolen van verzet tegen vernedering en onderwerping’, stelde hij:
Martyrs and prisoners are, in the eyes of our people, sacred symbols of freedom and struggle and opposition to humiliation and surrender.
De realiteit is dat Palestijnen geen ‘perverse prikkels’ nodig hebben om tot geweld tegen Israëli’s te komen. De prikkel die uitgaat van vijftig jaar bezetting, onderdrukking en illegale kolonisering volstaat ruimschoots. En hoe betreurenswaardig ook, iedereen weet dat er nieuwe Palestijnse aanslagen zullen volgen, zoals er in de toekomst ook opnieuw raketten vanuit Gaza zullen worden afgeschoten en zelfs een nieuwe massale volksopstand verre van denkbeeldig is zolang Israël de onderdrukking van miljoenen Palestijnen niet beëindigt. Het verder onder druk zetten van de Palestijnen zal, moet worden gevreesd, daarop eerder een stimulerend dan een remmend effect hebben.
