De detentie van de 16-jarige Ahed al-Tamimi toont de rechteloosheid die de Palestijnen onder Israëlische bezetting en in gevangenschap te verduren hebben. Minderjarigen worden structureel mishandeld en voor militaire rechtbanken gebracht.
De 16-jarige Palestijnse activiste Ahed al-Tamimi wordt in elk geval nog tot vrijdag door Israël vastgehouden. Dat besloot een Israëlische militaire rechtbank afgelopen maandag. Al-Tamimi werd op dinsdag 19 december tijdens een nachtelijke inval van haar bed gelicht.
Aanleiding tot haar gewelddadige aanhouding was een op vrijdag 15 december opgenomen video, waarop zij en haar nicht Nur (21) te zien zijn terwijl zij zacht slaand en schoppend twee Israëlische militairen van hun erf duwen.
Even daarvoor waren Israëlische bezettingstroepen met grof geweld hun dorp, het twintig kilometer ten noordwesten van Ramallah gelegen Al-Nabi Salih, binnengevallen voor wat geldt als een standaard strafexpeditie. Daarbij worden in de regel inwoners mishandeld en gearresteerd. Ditmaal liepen tien Palestijnen schotwonden op, onder wie Aheds 14-jarige neefje Muhammad, die in zijn gezicht werd geschoten. Hij overleefde de aanslag ternauwernood.
Het duw- en trekwerk van Ahed (haar naam wordt ook geschreven als Ahd) en Nur vormde de nasleep van deze Israëlische inval. De video van het voorval leidde in Israël tot razernij. Niet vanwege de misdragingen van de Israëlische bezettingstroepen tegen ongewapende burgers, niet vanwege het in zijn gezicht schieten van een 14-jarig jongetje, maar vanwege het feit dat de twee militairen zich niet tegen de Palestijnse vrouwen hadden ‘verweerd’.
Tekenend voor de nationale hysterie was de oproep vanuit het Israëlische kabinet tot levenslange gevangenisstraf voor Ahed. Een ander teken was de verklaring van de prominente Israëlische journalist Ben Caspit, die zijn gemoedstoestand als volgt verwoordde:
There is no stomach which does not turn when witnessing this clip.
I, for example, if I were to encounter that situation, I would have long ago been in detention until end of procedures.
In the case of the girls, we should exact a price at some other opportunity, in the dark, without witnesses and cameras.
Israël schreeuwde om wraak. En die kreeg het. Vier dagen na de Israëlische inval in Al-Nabi Salih vielen tientallen zwaarbewapende Israëlische militairen diep in de nacht het huis van de familie Al-Tamimi binnen en werd Ahed van haar bed gelicht. Uren later werd haar moeder Nariman ‘gearresteerd’, en in de daaropvolgende nacht ook haar nicht Nur. De drie vrouwen worden nog steeds vastgehouden – in the dark, zoals Caspit het graag ziet.
Op de website Mondoweiss werd het schaarse nieuws dat sindsdien over Ahed bekend is op een rijtje gezet. In de eerste vijf dagen van haar gevangenschap is zij tussen tenminste vier verschillende locaties verplaatst: een politiebureau op de Westelijke Jordaanoever, de Moscobiyeh-gevangenis in West-Jeruzalem, de Hasharon-gevangenis in Noord-Israël en de Ramlah-gevangenis bij Jaffa.
Het verplaatsen van Palestijnse gevangenen wordt door Israël veelvuldig toegepast om hen uit te putten en te desoriënteren, en om hen te doordringen van het feit dat zij totaal zijn overgeleverd aan Israëlische willekeur. Het gedwongen verplaatsen van burgers van Palestijns naar Israëlisch grondgebied, zoals vaak door Israël toegepast, is een schending van de Geneefse Conventies die te boek staat als ‘onwettige deportatie’.
In de eerste vijf dagen werd getracht Ahed tot een bekentenis te dwingen, zonder dat zij een beroep kon doen op bijstand van een advocaat of haar ouders, en zelfs zonder de formele beschuldiging te kennen.
Tijdens de zitting van de Israëlische militaire rechtbank waarvoor Ahed maandag verscheen werd haar door de rechter ‘provocatief gedrag’ verweten, en werd haar hechtenis met vier dagen verlengd. Die tijd zou nodig zijn om een aanklacht te formuleren. De rechter baseerde de opsluiting op de vrees dat Ahed in vrijheid ‘het onderzoek belemmert’ en zelfs ‘een gevaar voor de [Israëlische] soldaten betekent’. Dat meldt het Belgische Nieuwsblad.
Volgens dezelfde bron is Ahed na de zitting opnieuw verplaatst naar de beruchte Moscobiyeh-gevangenis, het martelcentrum dat model stond voor de bekroonde documentaire Ghost Hunting. Tijdens de zitting werd duidelijk dat Al-Tamimi daar eerder in complete isolatie werd vastgehouden in een onverwarmde cel. Waarnemers verklaarden dat zij er tijdens de zitting uitgeput, ondervoed en verwaarloosd uitzag.
Vrijdag krijgen Ahed, haar moeder Nariman en haar nicht Nur – ook hun hechtenis werd verlengd – te horen wat de Israëlische roep om wraak inhoudt. Als hun zaak iets duidelijk maakt is het dat de onder Israëlische bezetting levende Palestijnse bevolking zich die bezetting dient te laten welgevallen. Ieder protest – van het gooien van stenen tot het van je terrein verwijderen van soldaten die net in je dorp hebben huisgehouden – wordt afgestraft. Het Israëlische regime eist totale onderwerping.
Daar komt bij dat de familie Al-Tamimi behoort tot de leidende krachten achter de Palestijnse popular resistance, en internationaal aanzien geniet als pleitbezorger van Palestijnse rechten. Het is die voorbeeldfunctie en invloed waarmee Israël wil afrekenen. Ook andere Palestijnse leiders werden dit jaar door Israël aangepakt, onder wie Omar Barghouti, Issa Amro en Khalida Jarrar.
Die laatste zag woensdag haar ‘administratieve detentie’ met zes maanden verlengd; onder die ambtelijke code worden circa 650 Palestijnen zonder aanklacht of proces in Israëlische gevangenissen vastgehouden, onder wie een groot aantal Palestijnse parlementariërs. In totaal houdt Israël circa 6300 Palestijnen gevangen.
Ook toont de behandeling van de minderjarige Ahed opnieuw aan hoe Palestijnse kinderen en jongeren binnen het Israëlische reschtssysteem structureel worden mishandeld. Afgelopen weken doken schrikbarende voorbeelden op van mishandeling en kidnapping.
Eerder beschreven wij andere voorbeelden, waaronder de opsluiting van kinderen in een kooi, de liquidatie ‘op aankondiging’ en het bewust verminken van Palestijnse jongeren, en de nachtelijke razzia’s waarbij jongeren soms met tientallen tegelijk van hun bed worden gelicht.
Niet alleen de methoden, ook de aantallen zijn schrikbarend. Sinds het jaar 2000 werden circa tienduizend Palestijnse jongeren tussen twaalf en 17 jaar opgepakt en door een militaire rechtbank van de bezetter veroordeeld. Israël is het enige land ter wereld dat kinderen voor militaire rechtbanken brengt, aldus de Nederlandse organisatie Tadamun.
Een week geleden riep de Palestijnse Kinderrechten Coalitie (PKC) – een samenwerking van negen organisaties – de Tweede Kamer en de regering op tot effectief protest bij de Israëlische autoriteiten. De PKC neemt een alarmerende stijging waar van het aantal willekeurige arrestaties van Palestijnse kinderen, sommigen slechts zeven of acht jaar oud.
Gezien de historie ligt het voor de hand dat Ahed en haar familieleden beschuldigd zullen worden van ‘opruiing’. Mogelijk wordt een zwaardere aanklacht gefabriceerd. De rechtbank heeft al vastgesteld dat Ahed ‘een gevaar betekent’ voor Israëlische militairen die haar dorp binnevallen en haar familieleden neerschieten. In dat genre is met gemak nog veel meer te bedenken.
Daarbij staat vast dat de aanklacht vrijwel automatisch de straf bepaalt. De militaire rechtbanken zijn ingesteld om de Palestijnen van hun civiele rechten te beroven, en berucht vanwege een veroordelingspercentage van bijna honderd procent.
De vraag is hoe ver Israël durft te gaan. Afgaande op de recente ontwikkelingen is dat ver. Daar staat tegenover dat het veroordelen van dit 16-jarige symbool van Palestijns verzet zal leiden tot ongekende woede, onder de Palestijnen, maar ook buiten Palestina.
