Het wordt al de ‘Wraak van de Israël-lobby’ genoemd: nog geen twee dagen nadat The Rights Forum een oud-medewerker van het CIDI, nu journalist voor de Jewish Telegraphic Agency, aanwees als bron van de lastercampagne tegen minister Kaag, publiceerde die een lasterlijk artikel over Rights Forum-oprichter Dries van Agt. Onder het mom van journalistiek pleegt Cnaan Liphshiz karaktermoord.
Het is een veelgehoorde vergelijking: zoals Israël iedere vorm van Palestijns verzet hard de kop indrukt, zo gaat de zogenoemde Israël-lobby mensen te lijf die voor de rechten van de Palestijnen opkomen. Afgelopen zaterdag publiceerde The Rights Forum een reconstructie van de recente lastercampagne van de Lobby tegen kersvers minister Sigrid Kaag. Daarin kreeg Kaag woorden in de mond gelegd en werd ze verdacht gemaakt en door het slijk gehaald. Het is een schoolvoorbeeld van de ‘niet de bal, maar de man spelen’-mentaliteit van de Lobby.
Kaag werd bekend door haar leidende rol bij de vernietiging van chemische wapens in Syrië in 2013-2014. Met haar lange ervaring als diplomaat wordt ze alom gerespecteerd vanwege haar deskundigheid en trouw aan internationale samenwerking en internationaal recht. Ze is met een Palestijnse ex-onderminister getrouwd, kent niet alleen de Israëlische, maar ook de Palestijnse kant van de kwestie-Palestina/Israël, en is geen supporter van de Israëlische confrontatiepolitiek, noch van het steeds autoritairder optreden van de Palestijnse Autoriteit. Een jaar geleden werd haar de prestigieuze Carnegie Wateler Vredesprijs toegekend. Bij die gelegenheid roemde juryvoorzitter Bernard Bot haar vermogen tot toenadering en verbinding. De Volkskrant schreef:
Volgens Bot brengt Kaag met haar persoonlijkheid partijen dichter bij elkaar en tot consensus: ‘Ze denkt niet in problemen, maar brengt partijen in beweging.’
Kaag lijkt, naar alle relevante maatstaven gemeten, the right woman for the job, ook waar dat werk de kwestie-Palestina/Israël raakt. Maar in de ogen van de Lobby vormt ze een bedreiging voor de bestaande machtsverhoudingen en Israëls illegale koloniseringsproject in bezet Palestina. Kaag wordt gezien als een tegenstander die bestreden moet worden. Met de recente brede aanval, waarin Kaags familiesituatie uit de kast werd gehaald om haar verdacht te maken en te beschadigen, werd de toon gezet.
Bron van de campagne bleek een tendentieus artikel van het Amerikaanse persbureau Jewish Telegraphic Agency, dat door drie bekende Israëlische kranten werd gepubliceerd. Het is geschreven door redacteur Cnaan Liphshiz, die voorheen werkzaam was bij het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI). Deze bekende lobby-organisatie was er snel bij om het artikel van Liphshiz in Nederland onder de aandacht te brengen. Anderen volgden. Likoed Nederland publiceerde een persbericht waarin Kaag van ‘terroristenverering’ werd beschuldigd. Ze zou ook haar kinderen ‘pro-terreur’ hebben opgevoed.
Nog geen twee dagen na de reconstructie door The Rights Forum was de volgende aanval een feit. Opnieuw was Cnaan Liphshiz, via de Jewish Telegraphic Agency (JTA), de aanstichter. Ditmaal was oprichter en erevoorzitter Dries van Agt van The Rights Forum het doelwit in een vilein artikel, waarin karaktermoord op hem wordt gepleegd. ‘De Wraak van de Lobby’, werd het bij de koffieautomaat al genoemd. Het stuk werd direct overgenomen door The Jerusalem Post.
Liphshiz komt met een alarmerende onthulling: hij heeft ontdekt dat Van Agt op Twitter het woord ‘razzia’ heeft gebruikt om ‘de arrestatie van Palestijnen door Israël te beschrijven’. CIDI-voorzitter Ronnie Eisenmann wordt door Liphshiz van stal gehaald om dat ‘onacceptabel en ongepast’ te verklaren, omdat ‘het woord razzia meestal in de nazi-context wordt gebruikt’. Zodoende associeert Eisenmann Van Agt bewust met die ‘nazi-context’. Eisenmann voegt eraan toe dat Nederlandse joden inmiddels wel gewend zijn aan de onacceptabele uitlatingen van de ex-premier. Liphshiz voorzag het artikel van een daverende kop: Dutch ex-PM slammed for using Holocaust-era word to describe Israeli arrests of Palestinians (‘Nederlandse ex-premier hard bekritiseerd vanwege gebruik van woord uit Holocaust-tijdperk om Israëlische arrestaties van Palestijnen te beschrijven’).
Wat Liphshiz niet kon weten is dat niet Van Agt, maar een collega van The Rights Forum het r-woord op diens Twitter-account had gebruikt, zoals The Rights Forum intussen bekendmaakte. Maar wat hij wél wist, is dat de tweet niets anders deed dan verwijzen naar een nieuwsbericht van The Rights Forum, waarvan de titel luidde: ‘Israëlische razzia’s: in één nacht 66 Palestijnse jongeren van hun bed gelicht.’ Voorzover er op die kop iets aan te merken zou zijn, heeft Van Agt daar niets mee te maken, en evenmin heeft hij ooit de arrestatie van Palestijnen met nazipraktijken vergeleken. Het artikel van Liphshiz is fake news, gefabriceerd om Van Agt zwart te maken.
The Rights Forum wijst er in een nieuwsbrief op dat het woord ‘razzia’ veel vaker in nieuwskoppen wordt gebruikt. De organisatie geeft drie voorbeelden:
Het is opvallend dat in geen van deze gevallen de Lobby zich geroepen voelde in het geweer te komen tegen ‘een onacceptabel gebruik van het woord razzia’. Dat doet ze alleen als het over Israëlische razzia’s gaat. De Lobby bezondigt zich bij voortduring aan wat ze critici van Israëls Palestina-politiek voor de voeten werpt: een uitzondering maken voor Israël.
Net als The Rights Forum gebruiken de Verenigde Naties (VN) de term ‘razzia’ om specifieke operaties van het Israëlische leger in bezet Palestina aan te duiden. In VN-rapportages worden die omschreven als ‘Israëlische overvallen (razzia’s)’. Het gaat daarbij niet om zomaar ‘arrestaties van Palestijnen door Israël’, zoals Liphshiz doet voorkomen, maar om veelal nachtelijke invallen van zwaarbewapende, vaak gemaskerde Israëlische bezettingstroepen. Zij kammen buurten uit, vallen huizen binnen, richten vernielingen aan, lichten volwassenen en kinderen van hun bed en voeren hen geboeid en geblinddoekt met onbekende bestemming af, zoals The Rights Forum in een tweede artikel beschreef.
Dergelijke operaties zijn dagelijkse praktijk in bezet Palestina. Ze vormen het grimmige gezicht – een van de grimmige gezichten – van een bezetting die door Israël altijd als ‘tijdelijk’ is aangemerkt, maar inmiddels vijftig jaar duurt. Een snelle beëindiging van die bezetting is volgens The Rights Forum dringend geboden. Palestijnen hebben, net zo goed als Israëli’s, recht om in vrijheid over hun eigen leven te beschikken. En realisering van dat recht is een absolute voorwaarde om tot de door de wereldgemeenschap nagestreefde ‘rechtvaardige, alomvattende en duurzame vrede’ te komen.
Israël en de Lobby stellen juist alles in het werk om de bezetting te verlengen en te verdiepen. Het onmogelijk maken van inhoudelijk debat en het zwartmaken van ‘tegenstanders’ behoren tot hun vaste instrumentarium. De conflicten die dat oplevert worden als winst bijgeschreven. Hoe meer de ‘tegenstanders’ – van de VN tot NGO’s als The Rights Forum en het Israëlische B’Tselem en Breaking the Silence – gedwongen worden zich te verdedigen en zaken recht te zetten, hoe minder ze toekomen aan hoofdzaken en hoe langer Israël zijn bezettingspolitiek ongestoord kan voortzetten.
In dit eeuwige gevecht met de buitenwereld is niets heilig. Het gezicht van de Lobby vertoont even grimmige trekken als het Israëlische. De aanvallen op Kaag en Van Agt illustreren dat. Ook Van Agt krijgt in het JTA-artikel meer te verduren dan de ‘razzia’-aantijging met bijbehorende ‘nazi-context’. Verweven daarmee diept auteur Liphshiz diverse verdachtmakingen op, waarvoor hij terug gaat tot de jaren zeventig.
Losse flarden zijn het, ontdaan van iedere context en daardoor niet op waarde te schatten. Zo lezen we dat Van Agt in 2008 een toespraak heeft gehouden op een bijeenkomst die, in een video-boodschap, ook werd toegesproken door toenmalig Hamas-premier Ismail Haniyeh. En dat hij in 1972, als minister van Justitie betrokken bij mogelijke gratie voor de Drie van Breda, de uitspraak ‘Ik ben maar een ariër’ heeft gedaan. Ook lezen we dat hij herhaaldelijk van antisemitisme is beschuldigd.
Het zal de meeste lezers allemaal weinig zeggen, maar dat zal Liphshiz niet deren. Zijn losse flarden zijn gekozen om een onguur beeld van Van Agt te creëren, dat in het geheugen achterblijft onder de door Liphshiz opgevoerde trefwoorden: nazi’s, Hamas, antisemitisme, razzia’s, Holocaust.
Het probleem is allang niet meer de bezetting. Het probleem is het gedogen ervan.
Ramsey Nasr Schrijver / dichter / acteur
