De lastercampagne tegen minister Sigrid Kaag is aangewakkerd door Cnaan Liphshiz, oud-medewerker van het CIDI en redacteur van persagentschap JTA. Zijn desinformatie werd door de Israëlische media en de Nederlandse Israël-lobby overgenomen en versterkt.
De aanhoudende lastercampagne tegen Sigrid Kaag vindt zijn oorsprong in een artikel van Cnaan Liphshiz, een redacteur van het Amerikaanse persagentschap Jewish Telegraphic Agency (JTA). De feitelijk onjuiste informatie die hij daarin over Kaag verstrekte, werd verspreid en uitvergroot door de Israëlische media en de Nederlandse Israël-lobby, waaronder het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI), de organisatie waarvoor Liphshitz eerder werkte.
In zijn artikel voor JTA van 20 oktober jl. stigmatiseerde Liphshiz Sigrid Kaag als ‘a Dutch activist for Palestinian rights’ en legde haar op basis van een optreden in 1996 in Buitenhof de volgende uitspraak in de mond:
Netanyahu’s way is of soundbites with racist, demagogic overtones about the Palestinian peace partner, his Arab peace partners, who are being sidelined.
‘Holland’s new deputy foreign minister accused Netanyahu of racism’, luidde op basis van die uitspraak de kop boven het artikel. Maar zoals ook door NRC-redacteur Tom-Jan Meeus opgemerkt, neemt Liphshiz hier een loopje met de feiten. Kaag sprak namelijk niet voor zichzelf, maar citeerde Israëlische vredesdemonstranten die zich de avond tevoren in dergelijke bewoordingen over de Israëlische premier Netanyahu hadden uitgelaten. Letterlijk zei ze (vanaf 10’05’’):
Gelukkig waren er gisteravond weer demonstraties van pro-vredesgerichte Israëli’s in Tel Aviv die zeggen: de weg van Netanyahu, de soundbites met een zo haast racistische, demagogische teneur over de Palestijnse vredespartner […] met een racistische teneur over zijn Arabische vredespartners, die in het nauw wordt gedreven.
Liphshiz’ verdraaiing van de feiten werd door Israëlische media breed overgenomen. De Times of Israel plaatste het JTA-artikel onder de kop ‘Holland’s new deputy foreign minister called Netanyahu a racist demagogue’. The Jerusalem Post kwam met de kop ‘Holland’s deputy foreign minister accuses Netanyahu of racism’. Haaretz kopte ‘‘Racist and demagogic:’ New Dutch minister in charge of international aid blasted Netanyahu’. Ondanks de grove beschuldiging aan het adres van Kaag, zag blijkbaar geen van deze media reden Liphshiz’ bewering te verifiëren.
In Nederland werd Liphshiz’ desinformatie onder meer door het CIDI opgepikt. CIDI-voorzitter Ronnie Eisenmann twitterde donderdag over Kaag: ‘Ze moet het maar laten zien want ze heeft de schijn vanwege uitspraken in het verleden fiks tegen.’ Gevraagd op welke uitspraken hij doelde, antwoordde Eisenmann: ‘Bijvoorbeeld Netanyahu is een racist.’
Op woensdag had het CIDI in de Telegraaf al de aanval op Kaag geopend. Adjunct-directeur Naomi Mestrum zei tegen de krant: ‘Mevrouw Kaag heeft de schijn van partijdigheid op zich geladen.’
Ter onderbouwing wees Mestrum op Kaags werk voor de UNRWA, de VN-organisatie voor Palestijnse vluchtelingen: ‘In die hoedanigheid noemde ze voor de Nederlandse tv de houding van de Israëlische premier Netanyahu ten opzichte van Palestijnen “racistisch en demagogisch”.’
Bovenop de onjuiste weergave van Kaags uitspraak werd aldus een andere onwaarheid verspreid. Kaag sprak bij Buitenhof namelijk niet namens UNRWA.
Cnaan Liphshiz, de auteur van het JTA-artikel over Kaag, is eerder in opspraak gekomen. In december 2010 onthulde The Electronic Intifada dat Liphshiz, terwijl hij voor de liberale Israëlische krant Haaretz schreef, ook voor het CIDI werkte. Circa vijftig artikelen, geschreven tussen 2007 en 2010, werden door Liphshiz gebaseerd op informatie van het CIDI of zijn toenmalige directeur Ronnie Naftaniel, zonder melding te maken van zijn werkrelatie met het CIDI. In veel gevallen was het CIDI zijn enige bron.
Uit het artikel in The Electronic Intifada blijkt dat Liphshiz als onderzoeker diende bij een inlichtingeneenheid van het Israëlische leger en zich als journalist concentreerde op de ‘de-legitimering’ van Israël in Europa. Uit jaarverslagen van het CIDI blijkt dat Liphshiz in 2011 en 2012 werkzaam bleef voor het CIDI.
In het kielzog van Liphshiz’ artikel verbreedde zich de lastercampagne tegen Kaag. Geert Wilders twitterde donderdag een foto van Kaag met haar man en kinderen, met als bijschrift: ‘Aankomend Nederlands Minister Kaag (D66) gezellig in Ramallah op de foto met PLO-terrorist Arafat.’ Die tweet lag in het verlengde van een eerdere, waarin hij vroeg of ‘deze D66-Palestijnen-lover Minister v BuZa’ wordt.
Diezelfde donderdag trok Esther Voet, hoofdredacteur van het Nieuw Israëlietisch Weekblad (NIW) en voormalig directeur van het CIDI, het succes in twijfel van de VN-missie voor de vernietiging van chemische wapens in Syrië, die Kaag in 2013 en 2014 heeft geleid.
De hetze die Likoed Nederland tegen Kaag heeft ontketend, spant echter de kroon. Likoed Nederland is een verlengstuk en luidspreker van de extreem-nationalistische Likoed-partij van premier Netanyahu. Voorzitter is Tom Struick van Bemmelen, voormalig Eerste Kamerlid van de VVD.
Op dinsdag 24 oktober verstuurde Likoed Nederland een persbericht getiteld ‘Geen terroristenvereerder in het nieuwe kabinet’, met zeven argumenten die Kaag als minister zouden diskwalificeren. Daarin wordt haar verweten dat zij bewondering heeft voor terroristen, banden met terreurorganisaties onderhoudt, haatdragend is tegenover een bevriende democratische natie (Israël), en haar kinderen ‘pro-terreur’ heeft opgevoed.
Over die laatste beschuldiging schreef Tom-Jan Meeus in NRC Handelsblad:
Zo kun je een minister al voor haar eerste werkdag kapot willen maken. Likoed Nederland meldt zelfs dat Kaags ‘kinderen pro-terreur lijken te zijn opgevoed’. Het bewijs: een dochter van Kaag likete eerder iemands tweet ter ondersteuning van een Palestijnse presidentskandidaat. […] Ik heb geen aandelen in de loopbaan van Kaag, haar geschiktheid voor het ministerschap moet blijken. Maar zelfs een dochter meesleuren in je blinde behoefte aan zwartmakerij: zoiets heb ik in de politiek nooit eerder gezien.
Likoed Nederland verwijt Kaag verder dat zij in ‘haar persoonlijk leven nauw is verbonden met een terroristische organisatie’. Daarmee wordt gedoeld op het huwelijk van Kaag met de Palestijn Anis al-Qaq, die in de jaren negentig onder president Arafat schaduwminister en ambassadeur in Zwitserland was. Likoed Nederland:
Dat was in een tijd dat zijn baas Yasser Arafat opdrachten gaf om terreuraanslagen te plegen. Dat kan betekenen dat haar man persoonlijk de hand in terreur heeft gehad.
Eerder had Leon de Winter zijn pijlen al op het privé-leven van Kaag gericht:
Sigrid Kaag, gehuwd met ’n Palestijn uit de ziekelijk corrupte Arafat-kliek, wordt de 2e minister van BZ, gesteund door VVD en CDA. Echt.
Het opruiende pamflet van Likoed Nederland werd woensdag door De Dagelijkse Standaard overgenomen en resoneerde diezelfde dag in een petitie tegen Kaags benoeming van Holland Supports Israel, getiteld ‘Wij willen geen Sigrid Kaag op BUZA in Den Haag’.
Intussen is Sigrid Kaags benoeming als minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking een politiek feit en is het zaak dat niet alleen haar partij D66, maar ook coalitiepartners VVD, CDA en ChristenUnie de haatvolle lastercampagne tegen Kaag scherp veroordelen. Dat is niet alleen van belang in dit individuele geval. Het is evenzeer gewenst als ondubbelzinnig signaal aan de Israël-lobby, dat desinformatie en karaktermoord verwerpelijke en ontoelaatbare methoden zijn.
Zonder rechtvaardigheid is er in het vredesproces geen vooruitgang mogelijk.
Tineke Lodders Politica
