In de talkshow Bar Laat spraken de half-Palestijnse schrijver/acteur Ramsey Nasr en de Joodse cabaretier Raoul Heertje over ‘één jaar Gaza’. Het leverde fascinerende en leerzame tv op.
Zowel Nasr als Heertje voelen zich persoonlijk betrokken bij de situatie in Gaza. Beiden waren eerder te gast om zich uit te spreken over de aanslag van Hamas op 7 oktober 2023, en het genocidale Israëlische geweld dat erop volgde. De voordracht van Nasr ging destijds in meerdere talen de wereld over.
Ramsey Nasr
Inmiddels werkt Nasr aan een boek. ‘Ik kan schrijven, maar het is ook een manier om niet gek te worden’. Ook de geboorte van zijn kind speelt een rol, in schril contrast met de ‘uitroeiing en vernietiging’ van Palestijnse kinderen waar hij dagelijks getuige van is – Nasr citeert een recent VN-rapport. Hij waarschuwt voor de vraag die hem en andere ouders door hun kinderen onvermijdelijk zal worden gesteld: ‘Hoe kon dit gebeuren en waarom greep er niemand in?’
Heertje stelde niet niet meer weg te komen met zijn standpunt van een jaar geleden, toen hij te maken had met de pijn van zijn Joodse omgeving, Israëlische en Palestijnse vrienden. Zijn houding was vooral ‘troostend’. Een jaar later ‘accepteer ik dit niet meer van mezelf’, zegt Heertje. Het gelul is klaar, zoals hij het noemt. Er moet worden gehandeld:
Dit moet gewoon stoppen. We kunnen niet als wereld hier maar de hele tijd naar kijken. Dit moet gewoon stoppen. [… ] De wereld moet hier ingrijpen, want Israël gaat dat niet doen.
Nasr stelt dat gasten in talkshows de verplichting zouden moeten krijgen om met concrete oplossingen te komen, en geeft in de uitzending zelf het goede voorbeeld. Waarbij aangetekend dat het voor de kijker een verademing is om eens personen met kennis van zaken aan tafel te zien, die bovendien de tijd – bijna een half uur – krijgen om zich uit te spreken.
De uitzending biedt volop context – over de bezetting van Oost-Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever; het geweld van gewapende Joodse kolonisten tegen Palestijnse burgers; de ‘administratieve hechtenis’ die het Israël mogelijk maakt om Palestijnen zonder aanklacht of proces onbeperkt op te sluiten, door Nasr ‘gijzeling’ genoemd; over de tweestatenoplossing en over de Nederlandse politiek.
Beiden rekenen gedecideerd af met de mythe dat sprake zou zijn van een ‘ingewikkeld conflict’. Nasr noemt het juist ‘het simpelste conflict ter wereld’. ‘Je moet je huiswerk gewoon doen’, zegt Heertje als de ongeïnformeerdheid van mensen aan de orde komt.
Nasr sluit in stijl af: ‘De kern van alles is natuurlijk: hoeveel waarde hecht je aan een leven? Zijn Israëlische levens evenveel waard als Palestijnse levens?’ Niet voor onze regering, stelt hij vast. Met die dubbele maat kan hij niet leven. Het recht is er om de zwakkere te beschermen, stelt hij. Maar als in de praktijk juist de machtige beschermd wordt, is er iets goed mis.
