De Tweede Kamerleden Segers (ChristenUnie) en Ellian (VVD) beschuldigen The Rights Forum opnieuw ongefundeerd van antisemitisme. Wij doen een beroep op de Kamer om hun intimiderende stemmingmakerij scherp af te keuren.
Gert-Jan Segers en Ulysse Ellian krijgen er geen genoeg van. Beschuldigden zij The Rights Forum begin dit jaar al eens van ‘intimiderende en antisemitische’ praktijken, in hun juist verschenen Initiatiefnota over de aanpak van antisemitisme doen de Kamerleden van de ChristenUnie en VVD het nog eens dunnetjes over. Op pagina 6 lezen we dat ‘bij The Rights Forum kritiek op het handelen van de Israëlische overheid het afgelopen jaar doorsloeg richting een WOB-verzoek met een intimiderend en antisemitisch karakter’.
Wie zulke drieste beschuldigingen uit moet sterk in zijn schoenen staan. Dat staan Segers en Ellian niet. Zij geven een valse en uiterst kwaadaardige voorstelling van het Wob-verzoek dat wij in januari van dit jaar bij 14 universiteiten indienden, teneinde het als antisemitisch te kunnen afbranden, met The Rights Forum erbij. Hun beschuldiging is een beschamend staaltje stemmingmakerij.
Juist afgelopen week publiceerden we een voortgangsartikel over het Wob-verzoek, waarin alle relevante informatie te lezen is. Kortgezegd vroegen we bij de universiteiten informatie op over hun institutionele banden met een selectie van Israëlische instellingen en (defensie)bedrijven, en met een aantal organisaties en instellingen die het beleid van Israël steunen en betrokken waren bij pogingen om de vrijheid van meningsuiting in te perken van academici en studenten die opkwamen voor de rechten van Palestijnen. Met ‘institutioneel’ doelden we op banden op het niveau van faculteiten, commissies en andere universitaire organen.
Volgens Segers en Ellian vroegen we de universiteiten echter iets heel anders, namelijk om ‘hun contacten met Joodse en Israëlische instanties te overhandigen’. Daarmee riepen we volgens de Kamerleden ‘herinneringen op aan een zeer duistere periode, waarin ook gevraagd werd naar de Joodse contacten van personen of organisaties’. Zo fabriceerde het duo zelf een ‘intimiderend en antisemitisch Wob-verzoek’.
Natuurlijk weten Segers en Ellian dondersgoed dat er niets antisemitisch aan het Wob-verzoek is. Anders hadden zij wel aangifte tegen The Rights Forum gedaan, zelfs móeten doen. Immers, in een eerdere initiatiefnota over de aanpak van antisemitisme bestempelde Segers, toen samen met Ellians partijgenoot Dilan Yesilgöz, de lage aangiftebereidheid als een belangrijk knelpunt in die aanpak. Het minste dat dan mag worden verwacht is dat de Kamerleden zelf het goede voorbeeld geven.
Begin dit jaar bedienden Segers en Ellian zich al van hetzelfde lasterlijke recept. Ook toen deden zij voorkomen of wij, zoals Ellian het uitdrukte, de universiteiten vroegen ‘alle contacten met Joden te openbaren’. Het duo deed zelfs een beroep op de minister van Justitie en Veiligheid om het Wob-verzoek ontoelaatbaar te verklaren, de universiteiten te informeren dat de wettelijke plicht daaraan mee te werken in dit ene geval verviel, en ‘The Rights Forum te laten weten dat zij zich moeten onthouden van het stellen van dit soort irrelevante en tegelijk intimiderende vragen over contacten met Joden.’ Over ‘intimiderend’ gesproken.
Vanzelfsprekend vingen zij met hun oproep onze democratische rechten van staatswege in te perken bot bij de minister. Datzelfde gold voor de andere partijen – SGP en BBB – die bij het kabinet op maatregelen aandrongen, zoals te lezen in een diepgravend artikel van onze medewerker Martijn de Rooi. Dat artikel geeft een beeld van de brede lastercampagne die, aangejaagd door de politici en de zogenoemde ‘Israël-lobby’, tegen The Rights Forum werd gevoerd.
De vileine beschuldigingen van antisemitisme werden al in februari en maart door ons in meerdere artikelen weerlegd. Met Gert-Jan Segers vond op ons initiatief bovendien een gesprek plaats, waarin we het Wob-verzoek nog eens uit en te na toelichtten. Klachten die wij indienden tegen media en organisaties die de beschuldigingen zonder enige context publiceerden pakten stuk voor stuk in ons voordeel uit. Zo boden onder meer het Algemeen Dagblad en de Nationale Politie excuses aan. Dit alles weerhield Segers en Ellian er niet van hun ongefundeerde beschuldiging nu te herhalen.
Daarmee versterken zij de indruk dat het Wob-verzoek de vinger op een gevoelige plek legt. Blijkbaar vrezen zij openbaarmaking van zaken die zij liever onder de pet houden of zelfs het daglicht niet kunnen verdragen. Het als ‘antisemitisch’ framen van het verzoek is niet alleen bedoeld om The Rights Forum verdacht te maken, maar ook om de 14 universiteiten onder druk te zetten om het naast zich neer te leggen.
Dat zij met hun drieste activisme het begrip antisemitisme uithollen en de bestrijding ervan ondermijnen geldt dan, zoals in kringen van de Israël-lobby gebruikelijk, als collateral damage. Segers en Ellian demonstreren dat het antisemitisme zelfs in politiek Den Haag openlijk wordt misbruikt om opvattingen en activiteiten die niet in Israëlisch belang zijn de kop in te drukken.
Dat zou overal alarmbellen moeten doen afgaan, om te beginnen in het parlement zelf. Wij doen een klemmend beroep op de Kamerfracties om de beschuldiging van Segers en Ellian scherp af te keuren en ervoor te zorgen dat de lasterlijke passage over The Rights Forum uit hun initiatiefnota verdwijnt. Zeker zo belangrijk is dat eindelijk structureel wordt opgetreden tegen de ondermijning van de bestrijding van antisemitisme, waarvan de beschuldiging van Segers en Ellian het zoveelste voorbeeld is.
Daarbij is ook een rol weggelegd voor de organisaties en instanties die zich met die bestrijding bezighouden, waaronder de Nationaal Coördinator Antisemitismebestrijding (NCAB). Zij hebben het giftige fenomeen lang op hun beloop gelaten, toekijkend hoe kritische opvattingen over Israëls politiek steeds vaker onder het begrip antisemitisme werden geveegd en dat begrip gestaag zijn betekenis verloor. Nu de erosie zich in een officiële Kamernota over antisemitismebestrijding manifesteert is het de hoogste tijd dit politieke misbruik resoluut een halt toe te roepen.
