Gisternacht werd bij een Israëlische razzia de Palestijnse activiste Ahd al-Tamimi opgepakt. Samen met haar ouders geldt zij als icoon van verzet tegen de Israëlische bezetting van Palestina.
De bekende Palestijnse aciviste Ahd al-Tamimi (16) is gisteren bij een Israëlische razzia opgepakt. Naar verluidt vielen meer dan twintig Israëlische militairen in de nacht van maandag op dinsdag haar huis in het dorp Al-Nabi Salih binnen. Daarbij werd huisraad vernield, werden familieleden geslagen, en camera’s, telefoons en computers gestolen.
Uren na de ‘arrestatie’ van Ahd werd ook haar moeder Nariman opgepakt toen zij bij de Israëlische politie informeerde naar de locatie waar haar dochter werd vastgehouden. De reden van de arrestatie is niet bekendgemaakt. Vanmorgen vroeg werd ook de nicht van Ahd, Nur Naji al-Tamimi bij een razzia van haar bed gelicht. Onbekend is waar de vrouwen worden vastgehouden.
Aanleiding voor de ‘arrestatie’ van de 16-jarige Ahd is een video (€), die afgelopen vrijdag werd gemaakt voor het huis van de Al-Tamimi’s. Daarop is te zien hoe Ahd en haar nicht Nur twee zwaarbewapende Israëlische militairen slaan, schoppen en duwen. De militairen lijken zich geen raad te weten, reageren nauwelijks en worden gaandeweg door meerdere dorpsbewoners van het familiedomein geduwd.
Nadat de video op sociale media werd gepubliceerd brak in Israël de hel los. In de Israëlische publieke opinie en door diverse media werd het gedrag van de militairen beoordeeld als ‘zwak’, ‘vernederend’ en aanleiding tot nationale schaamte. De frustratie liep letterlijk en figuurlijk hoog op. De Israëlische minister Yisrael Katz zei ‘te koken van woede’. Zijn collega-minister Naftali Bennett riep op tot levenslange gevangenisstraf voor de twee Palestijnse meisjes.
De Israëlische krant Haaretz schrijft in een analyse (€) dat het alsnog oppakken van Ahd al-Tamimi – vier dagen na het incident – gezien moet worden als damage control, waarmee een ‘nationale belediging’ werd rechtgezet en het gebutste imago en gekrenkte ego van het leger enigszins werd opgelapt.
Van het wegvoeren van Al-Tamimi werd zelfs een filmpje gemaakt voor gebruik door de Israëlische media – als vorm van nationale healing. De eer om de overwinning uit te roepen werd aan de minister van Defensie gelaten. Avigdor Lieberman gaf het oppakken van het 16-jarige meisje de door het publiek gewenste duiding:
Those who harm our soldiers by day are arrested by night.
Terwijl men zich in Israël tot op ministerieel niveau opwond over de ‘aanval’ van Ahd al-Tamimi op de twee Israëlische militairen, bekommerden de inwoners van Al-Nabi Salih zich om de gevolgen van een échte aanval, die voorafging aan het geduw en getrek van de Al-Tamimi’s. Daarbij drongen Israëlische bezettingstroepen het dorp binnen, waarna de 14-jarige Muhammad Fadl al-Tamimi door een Israëlische militair van enkele meters afstand in zijn gezicht werd geschoten. Het jongetje overleefde de aanslag en wordt na een zware operatie in coma gehouden. Zeker tien andere dorpelingen liepen schotwonden op.
Het ‘soldaatje pesten’ door Ahd en haar nicht, dat in Israël tot hysterie leidde, was in werkelijkheid niets anders dan het van het terrein verwijderen van de Israëlische militairen – vermoedelijk behorend tot de groep die eerder in het dorp had huisgehouden. Aan het eind van de bekritiseerde video is te zien dat vijf dorpelingen een keten maken om de militairen de weg te versperren. Hun houding is er één van ‘opdonderen’.
In Israël bestaat voor die realiteit echter geen ruimte. Ahd en haar familie worden gedehumaniseerd en weggezet als ‘uitlokkers’ die het op de reputatie van het Israëlische leger gemunt hebben. Dat sentiment wordt niet verspreid door een paar rabiate opiniemakers of ongure media, maar uitgedragen op regeringsniveau, in dit geval door Michael Oren, staatssecretaris voor ‘publieke diplomatie’:
The Tamimi family – which may not be a real family – dresses up kids in American clothes and pays them to provoke IDF troops on camera. This cynical and cruel use of children constitutes abuse. Human rights organizations must investigate!
Orens roep om interventie van mensenrechtenorganisaties is even cynisch als tekenend voor het isolement waarin Israël zich heeft begeven. Het is namelijk uitgerekend Israël dat wordt aangesproken op structureel geweld tegen de Palestijnse jeugd, waarvan afgelopen week huiveringwekkende voorbeelden opdoken. Sinds het jaar 2000 werden circa tienduizend Palestijnse jongeren tussen twaalf en 17 jaar opgepakt en veroordeeld. Israël is het enige land ter wereld dat kinderen voor militaire rechtbanken brengt, aldus de Nederlandse organisatie Tadamun.
Het dorp Al-Nabi Salih (ook geschreven als Nabi Saleh) ligt op de door Israël bezette Westelijke Jordaanoever, ten noordwesten van Ramallah. Het dorp is bekend vanwege de vrijdagse protesten die er jarenlang zijn georganiseerd tegen de Israëlische bezetting, en tegen het confisqueren van land en waterbronnen door de illegale Israëlische kolonie Halamish.
Toen Israëlische kolonisten in 2009 een citrusgaard en de bijenkorven van het dorp platbrandden, werd besloten tot de vrijdagse protesten. Het Israëlische leger reageerde furieus. Week na week werd het dorp beschoten met kogels, traangas, skunk water (rioolwater) en flitsgranaten. In de loop der jaren raakten hierbij naar schatting 350 van de circa zeshonderd inwoners gewond.
Het Israëlische optreden had ook doden tot gevolg. In 2012 werd Rushdi al-Tamimi (28) door Israëlische bezettingstroepen doodgeschoten. In december 2011 werd Mustafa al-Tamimi (28) van een afstand van tien meter met een traangasgranaat in zijn gezicht geschoten. Ook hij overleed.
De website Nabi Saleh Solidarity geeft een goed beeld van de gevolgen die de Israëlische bezetting door de jaren heen voor de dorpelingen heeft gehad. De wekelijkse protesten werden in 2016 beëindigd. Aan de invallen van het Israëlische leger heeft dat niets veranderd, zoals afgelopen vrijdag opnieuw bleek.
Ahd en haar familieleden zijn uitgegroeid tot internationaal bekende activisten en tot iconen van verzet tegen de Israëlische bezetting. Ahds vader, Basim al-Tamimi, werd tenminste twaalf maal door Israëlische militairen gearresteerd en bracht drie jaar door in ‘administratieve detentie’ – gevangenschap zonder aanklacht of proces. De Europese Unie erkende hem als human rights defender.
In 2003 kwam Basims zuster Bassamah om het leven toen zij haar broer bezocht in een Israëlische militaire rechtbank. In Haaretz schreef Gideon Levy dat zij naar verluidt door een tolk van de trap werd gegooid en haar nek brak.
Ahds moeder Nariman bezocht in 2012 onder meer Nederland, waar zij spreekbeurten gaf en een ontmoeting had met leden van de Tweede Kamer. In september 2017 publiceerde Al-Jazeera een uitgebreid interview met haar en haar gezin.
Ook Ahd zelf heeft spreekbeurten gehouden in diverse landen. In Turkije werd zij onderscheiden voor betoonde moed, nadat zij in augustus 2015 met een aantal vrouwen en kinderen een gemaskerde Israëlische militair wist te overmeesteren. Die had getracht haar 12-jarige broer Muhammad al-Tamimi te kidnappen.
Aanwezige journalisten fotografeerden dat incident. Op de foto’s is ook Ahd te zien – bijtend in de hand van de kidnapper. Het is dit expliciete en onvoorwaardelijke verzet tegen de Israëlische bezetter dat Ahd en haar ouders tot iconen hebben gemaakt van de strijd voor Palestijnse rechten.
Het probleem is allang niet meer de bezetting. Het probleem is het gedogen ervan.
Ramsey Nasr Schrijver / dichter / acteur
