De 16-jarige Ahed al-Tamimi en haar moeder Nariman blijven in voorarrest. Een militaire rechter oordeelde woensdag dat het onverantwoord is beide vrouwen in vrijheid hun proces te laten afwachten. Met name Ahed zou een ‘groot gevaar’ voor de Israëlische bezettingsmacht vormen.
De militaire rechter, majoor Haim Balilti, oordeelde dat ‘de ernst van de misdrijven waarvan zij worden beschuldigd’ hem geen andere keus liet dan de vrouwen in gevangenschap te houden. Hij stelde dat hij Aheds leeftijd in overweging had genomen, maar dat andere belangen in dit geval boven het belang van een minderjarige gaan:
The guidelines laid forth by the UN Convention on the Rights of the Child should not be considered absolute or ones which normatively override the law in the Area. […] The intensity of her violence establishes a clear rationale for danger and indicates that her actions stem from the promotion of an ideological goal.
Het ‘ideologische doel’ dat Balilti Ahed toeschrijft heet ‘bevrijding’, en dat is voor een militaire rechtbank die deel uitmaakt van een bezettinsgregime per definitie bedreigend. Rechter Balilti stelde dat de Israëlische bezettingstroepen Ahed altijd ‘mild’ hebben behandeld, maar dat zij nu een te ‘groot gevaar’ voor die troepen vormt om vrij rond te lopen.
Ahed en haar moeder Nariman (42), die sinds 19 december gevangen zitten, blijven gedurende het hele proces achter de tralies. Volgens Human Rights Watch is de militaire aanklager van plan 18 getuigen – merendeels Israëlische militairen – op te roepen en kan het proces maanden duren. Maar ook een nog langere periode is niet ongebruikelijk.
Verantwoordelijk minister van Defensie Avigdor Lieberman juichte het besluit toe. Ahed al-Tamimi is een ‘terrorist’, stelde hij nog voor het proces tegen haar is begonnen. En net als zij zal iedereen die de bezettingsmacht iets in de weg legt ‘een hoge prijs betalen’:
There is justice in the military court, and I welcome the decision to keep the terrorist Ahed Tamimi in custody until the end of the proceedings. Our message is clear: the State of Israel will not allow IDF soldiers to be harmed and anyone who tries to do so will pay a heavy price.
Vorige week legde Lieberman de vader van Ahed – Basim al-Tamimi – een reisverbod op en trok hij de vergunningen van twintig andere familieleden om Israël te bezoeken in, met als reden dat de hele familie betrokken is bij ‘geweld en aanzetten tot terrorisme’. Zij kunnen Ahed en Nariman niet in de gevangenis bezoeken. Volgens Amnesty International kregen de twintig te verstaan dat zij uit hun woonplaats Al-Nabih Salih zullen worden verbannen als ze zich niet gedragen.
Op de dag van Aheds arrestatie had Lieberman de familie al maatregelen in het vooruitzicht gesteld, nadat hij de nachtelijke actie van enkele tientallen Israëlische militairen om Ahed van haar bed te lichten had bewierookt:
Whoever goes wild during the day, will be arrested at night. […] Everyone involved, not only the girl but also her parents and those around them will not escape from what they deserve.
Niet alleen Lieberman, die er nog aan toevoegde dat het Israëlische leger ‘het meest humane ter wereld is en een gedragscode kent die nergens anders bestaat’, nam direct na Aheds arrestatie een voorschot op de rechtsgang. Zijn collega-minister Naftali Bennett stelde in een radio-uitzending dat Ahed en haar moeder ‘de rest van hun leven achter de tralies moeten doorbrengen’.
De verlenging van het arrest van Ahed en Nariman kon ook in de rechtszaal op instemming rekenen. Terwijl de rechter zijn beslissing uitsprak, deelde voormalig militair hoofdaanklager Maurice Hirsch namens zijn huidige werkgever NGO Monitor pamfletten uit waarin wordt gesteld dat Ahed en Nariman ook in westerse democratieën voor de duur van het proces zouden worden vastgehouden. NGO Monitor is een invloedrijk onderdeel van de zogeheten internationale Israël-lobby, gelieerd aan de Israëlische overheid en gespecialiseerd in het zwartmaken van critici van Israëls bezettingspolitiek.
Om het bizarre toneelstuk dat de zaak-Tamimi is te overzien, is het nuttig nog even terug te kijken. Ahed en Nariman zitten vast vanwege een door Nariman op 15 december gemaakt filmpje, waarop te zien is hoe Ahed en haar nicht Nur (21) twee Israëlische militairen zacht slaand en schoppend hun tuin uit werken.
Kort daarvoor waren Israëlische troepen Al-Nabi Salih binnengevallen, waar jongeren protesteerden tegen het besluit van de Amerikaanse president Trump om Jeruzalem als Israëls hoofdstad te erkennen. Bij gevechten liep een tiental Palestijnen schotwonden op. Aheds 14-jarige neefje Muhammad werd in zijn gezicht geschoten toen hij over een muurtje keek om te zien wat er aan de andere kant gebeurde; daar bleken zich zwaarbewapende militairen op te houden. Hij overleefde de aanval, maar is blijvend verminkt. Ahed verklaarde vorige maand voor de rechtbank dat het diezelfde militairen waren die zij een uur later de tuin uit mepte.
Tegen de schutter die Muhammad verminkte is geen aanklacht ingediend. Het zijn de twee jonge vrouwen die hem hun tuin uit werkten, en de moeder die dat op film vastlegde en op Facebook zette, die forse gevangenisstraffen boven het hoofd hangen.
Tegen de vrouwen zijn zware beschuldigingen ingebracht. Ahed wordt op twaalf punten beschuldigd van het bedreigen en aanvallen van militairen, opruiing, het gooien met stenen en het belemmeren van militairen in de uitvoering van hun taken. De aanklager heeft reden gezien een aantal beschuldigingen op te nemen met betrekking tot voorvallen uit het verleden, die daar eerder niet voor in aanmerking kwamen. Ahed staat naar verluidt een gevangenisstraf van maximaal 14 jaar te wachten.
De beschuldigingen tegen Nariman en Nur zijn minder veelomvattend. Nur werd een dag na Ahed van haar bed gelicht. Zij werd op 4 januari tegen betaling van 1200 euro op borgtocht vrijgelaten.
De zaak tegen Ahed en haar familieleden illustreert het wezen van het Israëlische bezettingsregime, waarin verzet tegen onderdrukking wordt beantwoord met nog hardere onderdrukking. Het instrumentarium dat daarvoor in vijftig jaar is ontwikkeld is zichtbaar in de Israëlische omgang met de familie Tamimi in de afgelopen vijf weken: grof geweld, bedreigingen, collectieve straffen, opruiing en machtsmisbruik in alle soorten en maten.
De militaire rechtbanken op de Westelijke Jordaanoever vormen een belangrijk onderdeel van het systeem van onderdrukking. Ieder jaar worden duizenden Palestijnen voor deze rechtbanken gebracht, ook als de vermeende misdrijven zijn begaan in het onder Palestijnse controle staande A-gebied (Area A). Israëlische kolonisten die op dezelfde Westoever eenzelfde misdrijf begaan worden berecht voor een civiele rechtbank, áls ze al vervolgd worden: kolonisten die militairen een klap geven komen zelden voor de rechter. De veelgehoorde beschuldiging dat Israël een apartheidsregime voert komen niet uit de lucht vallen.
Palestijnse verdachten en veroordeelden worden veelal, in strijd met het internationaal recht, naar Israël overgebracht en daar vastgehouden. Het in voorarrest houden van verdachten gedurende de looptijd van het proces is schering en inslag, en is in strijd met het uitgangspunt dat een verdachte onschuldig is tot het tegendeel is bewezen. Dit leidt ertoe dat verdachten in veel gevallen snel schuld bekennen, ook al zijn ze onschuldig, in de hoop dat de opgelegde straf lager zal uitvallen dan het voorarrest. Dat verklaart mede waarom de rechtbanken een veroordelingspercentage van bijna 100 procent hebben.
Het systeem van militaire rechtbanken heeft weinig met recht, maar alles met onderdrukking te maken. De rechtbanken moeten de bezetting een ‘legaal’ tintje geven. In een scherpe kritiek op de verlenging van het voorarrest van Ahed en Nariman drukt de Israëlische mensenrechtenorganisatie B’Tselem het als volgt uit:
Rather than serving justice, Israel’s military court system is a major tool of oppression serving Israel’s control over Palestinians in the Occupied Territories.
In dit systeem worden kinderen even hard aangepakt als volwassenen. Volgens door B’Tselem gepresenteerde cijfers van de Israel Prison Service werden per 30 november jl. 181 Palestijnse minderjarigen vastgehouden in afwachting van een proces. Volgens cijfers van de organisatie Addameer, die gevangenen bijstaat, zitten daarnaast 350 Palestijnse kinderen een straf uit in Israëlische gevangenissen. De organisatie Military Court Watch becijfert dat jaarlijks gemiddeld tussen de achthonderd en duizend kinderen worden veroordeeld. Bijna 70 procent van de opgepakte kinderen krijgt te maken met fysiek geweld van Israëlische militairen.
Addameer meldde gisteren dat woensdagochtend voor dag en dauw vier kinderen door Israëlische bezettingstroepen van hun bed zijn gelicht in de wijk Silwan van Jeruzalem. Drie van hen zijn 15 jaar of jonger. Naar aanleiding daarvan presenteert Addameer cijfers waaruit blijkt dat Israël zich sinds oktober 2015 steeds sterker op kinderen is gaan richten, waarbij politieke gebeurtenissen de katalysator vormen. Tussen 6 december, de datum waarop president Trump Jeruzalem als Israëls hoofdstad erkende, en het eind van de maand zijn bijvoorbeeld circa 450 kinderen opgepakt. De afgelopen drie jaar is het totaal aantal Palestijnen in Israëlische gevangenissen min of meer constant gebleven op 6200, maar is het aantal kinderen onder hen verdubbeld.
Zowel Addameer als B’Tselem, en veel andere mensenrechtenorganisaties, benadrukten de afgelopen dagen dat de behandeling van Ahed al-Tamimi door Israël niet uitzonderlijk is, maar model staat voor de behandeling van Palestijnse kinderen in het algemeen. De organisatie Defense for Children International stelde:
Ahed’s pretrial detention, rather than the exception, is the norm in the Israeli military detention system where international law is routinely disregarded, including that detention must only be a measure of last resort. It is clear that detaining and prosecuting Palestinian children in Israeli military courts has little to do with justice.
Al jaren wordt Israël van veel kanten opgeroepen het internationaal recht te respecteren, ook als het om de behandeling van minderjarigen gaat. Die druk heeft vooralsnog niets uitgehaald: Israël gaat op dezelfde onbarmhartige manier door.
Ditmaal drongen Amnesty International, Human Rights Watch en andere mensenrechtenorganisaties er bij de militaire rechter op aan om Ahed en Nariman al-Tamimi vrij te laten. Een petitie voor haar vrijlating kreeg meer dan 300 duizend handtekeningen. Van de kant van de Europese Unie (EU) kwam een scherpe verklaring. Daarin wordt Israël opgeroepen de mensenrechten te respecteren, en wordt ‘diepe bezorgdheid’ uitgesproken over de arrestatie van Ahed en, op 7 december in Al-Khalil (Hebron), haar leeftijdgenoot Fawzi Muhammad al-Junaydi, en het doodschieten van Musab al-Tamimi in een buurdorp van Al-Nabi Salih op 3 januari. Ook het kantoor van de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten van de Verenigde Naties uitte kritiek op de behandeling van Ahed.
Israël toonde zich opnieuw doof voor de internationale oproepen en kritiek. Om het land tot inkeer te brengen zijn andere middelen nodig.
Ik koester een diepgewortelde hoop op vrede in het midden-oosten met gerechtigheid als basis.
Doekle Terpstra
Bestuurder
