Israël hongert Gaza uit en voorkomt de aanvoer van de benodigde humanitaire hulp. Palestijnse kinderen sterven van honger en dorst. Anderen eten gras. Hoe een door mensen gecreëerde ramp zich kan voltrekken.
EU-buitenlandchef Josep Borrell sprak zich woensdag 13 maart tegenover de VN-Veiligheidsraad in harde bewoordingen uit over de humanitaire catastrofe die Israël in de Gazastrook over de Palestijnse burgerbevolking heeft uitgestort:
Uithongering wordt ingezet als oorlogswapen. Als we dat in Oekraïne veroordelen, moeten we dezelfde taal gebruiken voor wat er in Gaza gebeurt.
Borrell benadrukte dat de crisis in Gaza geen gevolg is van een natuurramp, maar bewust door mensen is gecreëerd. En in stand wordt gehouden. De wereld kijkt toe hoe baby’s sterven van honger en uitdroging, en een bevolking gedwongen is gras en veevoer te eten. Israël is weliswaar door de EU en Nederland bekritiseerd, maar wordt feitelijk geen strobreed in de weg gelegd.
Dat gaat zo ver dat door Europese landen en de VS nu wordt gewerkt aan een maritieme corridor om vanaf Cyprus voedsel en hulpgoederen aan te voeren. Daarvoor moet in Gaza eerst een aanlegplaats worden gebouwd, die naar verluidt pas in mei klaar is. Dit terwijl aan de Egyptische grens met Gaza vele honderden trucks met hulp door Israël worden tegengehouden. Borrell:
Nu we zoeken naar alternatieve wijzen van hulpverlenining, over zee en door de lucht, moeten we ons realiseren dat dit komt omdat de natuurlijke wijze, over de weg, is afgesloten, kunstmatig is afgesloten.
Tot dusver werden in maart door Israël dagelijks gemiddeld 164 trucks tot Gaza toegelaten – van de vijfhonderd die minimaal nodig zijn. In februari bedroeg het gemiddelde 95. Afgelopen week beschreef de directrice van de Amerikaanse tak van Save the Children in een interview hoe de waanzin regeert. Zo blijken trucks door Israël te zijn geweigerd omdat zij houten kinderspeelgoed bevatten, of omdat tussen de medische hulpmiddelen een schaar werd aangetroffen.
Hoe bij hulpverleners de wanhoop regeert, blijkt ook uit een reportage van het Wereldvoedselprogramma (WFP) van de VN. De schrijfster schetst de situatie aan de grens, waar trucks met voedsel, drinkwater en medische hulp tot meer dan tien dagen worden opgehouden. In een opslagplaats liggen de door Israël niet tot Gaza toegelaten hulpgoederen: uitrustingen voor veldhospitaals, generatoren, krukken, opblaasbare watertanks voor de opslag van drinkwater, en zeshonderd zuurstoftanks. En houten kinderspeelgoed.
Op 26 januari beoordeelde het Internationaal Gerechtshof het risico dat Israël in de Gazastrook genocide pleegt als ‘plausibel’. In de door Zuid-Afrika tegen Israël aangespannen zaak legde het hof Israël voorlopige maatregelen op. Daaronder de verplichting om voldoende voedsel, water, brandstof, medicijnen en andere elementaire levensbehoeften voor de Palestijnse burgerbevolking toe te laten. Nu, alweer vijftig dagen na het vonnis, heeft Israël daar niet aan voldaan. Verre van zelfs.
Dat is waar we staan. De hele wereld is het eens dat de uithongering van de Palestijnen in Gaza onmiddellijk moet stoppen. Maar die stopt niet, zelfs niet nu de eerste 31 Palestijnen, onder wie 27 kinderen, de hongerdood zijn gestorven. Israël wordt opzichtig afgeschermd door de VS, het VK en de EU, met Nederland in de voorste gelederen. Hoewel het Westen, waaronder Nederland, een arsenaal aan effectieve sancties ter beschikking staat, worden die niet ingezet. Palestijnen zijn nou eenmaal geen Oekraïners, zoals Borrell opmerkte.
